Σας έχει λείψει το παιδί που κρύβετε μέσα σας; Ανακαλύψτε 10 τρόπους για να βρείτε ξανά τη χαμένη σας παιδικότητα !
Γίνετε οι γονείς του εαυτού σας
Συμπεριφερθείτε στον εαυτό σας σαν να ήσασταν οι γονείς σας! Τι ακριβώς εννοώ με αυτό; Προσπαθήστε να ικανοποιείτε τον εαυτό σας με κάθε ευκαιρία, φτιάξτε το πρωινό σας, ντυθείτε καλά και φροντίστε τον, όπως ενδεχομένως θα έκαναν ή κάνουν οι γονείς σας, όταν είναι δίπλα σας. Η τακτική αυτή θα ενισχύσει την εκτίμηση που έχετε για τον εαυτό σας και θα επουλώσει τυχόν παιδικά τραύματα αν, για παράδειγμα, δεν είχατε δεχτεί την πρέπουσα γονική φροντίδα ως παιδιά. Μια άσκηση διαλογισμού, που θα σας βοηθήσει να φροντίζετε καλύτερα τον εαυτό σας, είναι να πάρετε ένα μολύβι και ένα χαρτί και αφού φανταστείτε ότι είστε… το παιδί σας να καταγράψετε σ΄ αυτό όλα όσα θα ζητούσατε από το γονιό σας, δηλαδή από τον εαυτό σας. Γράψτε όλα όσα νοιώθετε ότι χρειάζεστε εκείνη τη στιγμή και στη συνέχεια προσπαθήστε να ικανοποιήσετε τις ανάγκες του… παιδιού σας. Αν φροντίζουμε και αγαπάμε τον εαυτό μας, τότε σίγουρα κάποια στιγμή θα μας ανταμείψει. Επιπλέον αν αγαπάμε τον εαυτό μας, τότε θα είναι και πιο εύκολο να μας αγαπήσουν και οι άλλοι.
Νουθετήστε τους άλλους
Είναι πράγματι χαρακτηριστική η τάση που έχουν τα παιδιά να νουθετούν τους μεγαλύτερους και να τους υποδεικνύουν να εφαρμόσουν και εκείνοι τα όσα αυτά διδάχτηκαν στο σχολείο. Αν δοκιμάσετε, για παράδειγμα, να μιλήσετε άσχημα μπροστά σε ένα παιδί ή να επιδείξετε μια ανάρμοστη συμπεριφορά, θα σας επαναφέρει αμέσως στην τάξη και θα προσπαθήσει να σας διορθώσει. Απεναντίας οι ενήλικες συχνά θεωρούμε άδικο κόπο να υποδείξουμε σε κάποιον τη σωστή συμπεριφορά, γιατί νομίζουμε ότι δε θα αποδώσει καρπούς η προσπάθειά μας. Για το λόγο αυτό τις περισσότερες φορές μένουμε αδιάφοροι όταν βλέπουμε τους άλλους γύρω μας να κάνουν κάτι “στραβό”. Όμως στην πραγματικότητα αξίζει τον κόπο να επιμείνουμε, ειδικά όταν πρόκειται για φίλους μας ή για τους ανθρώπους που αγαπάμε και θέλουμε το καλό τους. Οι φίλοι άλλωστε είναι για να υποδεικνύουν το σωστό είτε αυτό είναι ευχάριστο είτε όχι. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα θεωρήσετε λάθος μια συμπεριφορά, μη διστάσετε να την επικρίνετε και να νουθετήσετε αυτόν που την υιοθετεί είτε πρόκειται για κάποιον άγνωστο είτε για κάποιο φίλο, συγγενή ή συνάδελφό σας.
Αναπολήστε την παιδικότητα
Προσπαθήστε για λίγο να θυμηθείτε τα παιδικά σας χρόνια. Θυμηθείτε πώς περνούσατε το χρόνο σας, τι σας ευχαριστούσε και τι σας στενοχωρούσε, περιστατικά που σας έκαναν εντύπωση. Καθίστε σε ένα ήσυχο δωμάτιο, βυθιστείτε σε μια αναπαυτική πολυθρόνα και αρχίστε να θυμάστε τα παιδικά σας χρόνια και νοιώστε για λίγο και πάλι παιδί. Μπορείτε ακόμη να ζητήσετε από τους γονείς σας να σας πουν ιστορίες από το παρελθόν και να τους ρωτήσετε πράγματα για εσάς όταν ήσασταν παιδιά. Έχω ακούσει πολλές φορές από τους γονείς μου διάφορες ιστορίες που αφορούσαν στην αποστροφή μου στα μαθηματικά και τα αθλήματα, τις αταξίες που έκανα μικρός και τις ιδιαιτερότητες μου σαν παιδί και πραγματικά τις απολαμβάνω το ίδιο κάθε φορά που τις ακούω. Μπορείτε να μάθετε άπειρα πράγματα που θα σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε περισσότερο τον εαυτό σας και να κατανοήσετε τον χαρακτήρα σας, αν αναπολήσετε για λίγο τα παιδικά σας χρόνια ή αν ακούσετε τις διηγήσεις των γονιών σας για σας. Με μεγαλύτερη ωριμότητα πια, μπορείτε να εντρυφήσετε και να ερμηνεύσετε την εκάστοτε αντίδραση ή συμπεριφορά σας στο σήμερα. Μην ξεχνάτε ότι παρόμοιες μεθόδους χρησιμοποιούν και οι ψυχολόγοι για να μας βοηθήσουν να επιλύσουμε πολλά προβλήματα στη ζωή μας και να βελτιώσουμε την ποιότητά της.
Αποδεχτείτε την τιμωρία και την επιβράβευση
Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνουν οι ψυχολόγοι, τιμωρία είναι η χρήση ενός ενοχλητικού ερεθίσματος ή η αφαίρεση ενός ευχάριστου μετά από μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά με σκοπό τον τερματισμό της. Αυτή είναι μια τακτική που έχει αποτέλεσμα σε μικρούς και μεγάλους. Πολλές φορές και οι μεγάλοι χρειαζόμαστε μια καλή τιμωρία για να αλλάξουμε μια συμπεριφορά που είναι λάθος και να γίνουμε καλύτεροι. Αυτή τη λογική έχει και η τιμωρία του νόμου που, όταν εφαρμόζεται σωστά, υποτίθεται ότι έχει σωφρονιστικό αποτέλεσμα. Όταν ήμασταν παιδιά μας τιμωρούσαν οι μεγαλύτεροι (οι γονείς μας ή οι δάσκαλοι μας) για να μας νουθετήσουν. Και πράγματι όταν γίνεται σε σωστό πλαίσιο μια μικρή τιμωρία στα παιδιά μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα, υποστηρίζουν πολλοί. Σήμερα ωστόσο που είμαστε ενήλικες, για τα λάθη μας, μας τιμωρεί η ίδια η ζωή και η τιμωρία της είναι πολύ πιο αυστηρή από εκείνη των γονιών μας. Εμείς δεν έχουμε παρά να την αποδεχτούμε για να γίνουμε καλύτεροι, αντί να τα βάζουμε με την ίδια τη ζωή μας. Όλα τα λάθη πληρώνονται και αυτός είναι ο λόγος που γινόμαστε καλύτεροι μέσα από αυτά. Ακόμη είναι έμφυτη η τάση του ανθρώπου να αναζητά την τιμωρία, γιατί του επιφέρει κάποια ανακούφιση και λύτρωση για όσα πιστεύει ότι δεν έκανε σωστά. Από την άλλη πλευρά η επιβράβευση του δίνει κουράγιο να συνεχίσει τις προσπάθειές του βλέποντας ότι οι κόποι του ανταμείβονται. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και εσείς την τεχνική “τιμωρία και επιβράβευση” για να βοηθήσετε τον εαυτό σας να υιοθετήσει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά για να πετύχετε κάποιο στόχο. Τιμωρήστε τον εαυτό σας όταν διαπιστώνετε ότι παρεκκλίνετε από το στόχο σας και επιβραβεύστε τον όταν βρίσκεστε κοντά σε αυτόν ή όταν τον πετύχετε. Αν κάνετε δίαιτα αδυνατίσματος μπορείτε να επιβραβεύσετε τον εαυτό σας, όταν είστε συνεπείς με το διατροφικό σας πλάνο, κάνοντας του ένα δώρο όπως για παράδειγμα να πάτε σινεμά ή να φάτε το αγαπημένο σας γλυκό σε ποσότητα που δε θα καταστρέψει τη δίαιτά σας. Αν απεναντίας κάνετε κάποια διατροφική ατασθαλία, τιμωρήστε τον εαυτό σας στερώντας του κάτι που του αρέσει (για παράδειγμα, να παρακολουθήσετε την αγαπημένη σας εκπομπή). Μπορεί αυτή η μέθοδος να φαίνεται απλοϊκή, αλλά είναι πολύ αποτελεσματική σύμφωνα με τους ειδικούς.
Κάντε δώρα… εμπειρίας στον εαυτό σας
Φτιάξτε μια λίστα με όλες τις αγαπημένες σας δραστηριότητες όταν ήσασταν παιδί ,αλλά και όλα όσα ονειρευόσασταν να κάνετε στο μέλλον. Σας άρεσε να πηγαίνετε στο λούνα παρκ; Τρελαινόσασταν για εκδρομές; Θέλατε να πετάξετε με ελικόπτερο ή μήπως είχατε αδυναμία στα ακριβά αυτοκίνητα και το όνειρό σας ήταν να οδηγήσετε ένα όταν μεγαλώσετε; Ο, τι και αν σας άρεσε σαν παιδιά καταγράψτε το σε ένα χαρτί. Σημειώστε ακόμη και όσες δραστηριότητες σας φαίνονται πολύ παιδικές για να τις υιοθετήσετε σήμερα και δείτε ποιές από αυτές μπορείτε να ικανοποιήσετε. Κάθε φορά που βρίσκετε την ευκαιρία και το χρόνο κάντε μια καλή πράξη για τον εαυτό σας. Χαρίστε του ένα δώρο εμπειρίας, όπως να πάτε ένα απόγευμα στο λούνα πάρκ, να πετάξετε με ελικόπτερο ή να οδηγήσετε για μια ώρα το αγαπημένο σας πανάκριβο αυτοκίνητο. Αν δυσκολεύεστε να πραγματοποιήσετε μόνοι σας αυτές τις επιθυμίες που είχατε από παιδιά, στο διαδίκτυο θα βρείτε αρκετά sites που σας προσφέρουν αυτό ακριβώς, δώρα εμπειρίας! Υπόσχονται να ικανοποιήσουν όλες τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες σας και να σας προσφέρουν ανεπανάληπτες εμπειρίες, τρελές αποδράσεις ή ρομαντικές στιγμές. Μια ακόμη θαυμάσια ιδέα είναι να κάνετε δώρα εμπειρίας και στους φίλους σας βοηθώντας τους να νοιώσουν και εκείνοι παιδιά.
Συμφιλιώστε τους γύρω σας
Τα παιδιά έχουν την τάση να συμφιλιώνουν τους μεγαλύτερους, για παράδειγμα τους γονείς τους όταν μαλώνουν μεταξύ τους, γιατί δεν τους αρέσουν οι διενέξεις. Αξίζει να τα μιμηθούμε και εμείς για να ζήσουμε σε έναν κόσμο πιο ειρηνικό και ήρεμο. Όταν οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν είναι αγαπημένοι, τότε νοιώθουν καλά και είναι ευτυχισμένοι κάνοντας έτσι και τους γύρω τους ευτυχισμένους. Τα οφέλη που θα αποκομίσετε αν προσπαθήσετε να συμφιλιώσετε τους άλλους είναι πολλά. Θα έχετε καλύτερη επικοινωνία μαζί τους, γιατί δε θα είναι απασχολημένοι με τις διαμάχες τους και θα είναι πιο φιλικοί μαζί σας, εφόσον δε θα έχουν τον εκνευρισμό που αναπόφευκτα φέρνουν οι έριδες με τους άλλους. Επιπλέον θα νοιώσετε πιο “γεμάτοι”καθώς θα έχετε βοηθήσει δύο (ή περισσότερους) ανθρώπους να έρθουν πιο κοντά. Άλλωστε σε ένα καλό “κλίμα” είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά θα μπορέσετε να λειτουργήσετε και εσείς καλύτερα. Προσωπικά η πρώτη ερώτηση που πάντα έκανα στα interviews όταν έψαχνα δουλειά δεν αφορούσε την αμοιβή μου ή τις ώρες εργασίας, αλλά αν υπάρχει καλό “κλίμα”μεταξύ των μελλοντικών μου συναδέλφων αφού σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να περνάω τις μισές ώρες της ημέρας μου με διαπληκτισμούς. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να τους αποφύγουμε; Καταρχήν πρέπει να μην είμαστε οι ίδιοι εριστικοί με τους άλλους και όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια διένεξη να είμαστε αμερόληπτοι και να προσπαθούμε να κατευνάσουμε τα πνεύματα ακολουθώντας τη… διπλωματική οδό. Πρέπει πάντα να κρίνουμε δίκαια τους άλλους και να προσπαθούμε να προβάλουμε τα ελαφρυντικά της κάθε πλευράς στην άλλη. Με άλλα λόγια θα πρέπει να αναλαμβάνουμε το ρόλο του κυανόκρανου. Όμως αξίζει τον κόπο…
Ζήστε με πάθος
Πάθος είναι η εσωτερική αίσθηση μιας λαχτάρας που διαποτίζει όλο μας το “είναι”, μια δημιουργική έκσταση που μας κυριεύει. Είναι επίσης το κλειδί για να ζήσουμε μια ευτυχισμένη ζωή. Αν αυτό που κάνετε δεν το κάνετε με πάθος, μην περιμένετε ότι θα καταφέρετε να διακριθείτε σε οποιονδήποτε τομέα. Απεναντίας δοκιμάστε να διεκδικήσετε με πάθος αυτό που θέλετε και θα το αποκτήσετε. Η ιστορία είναι γεμάτη με βιογραφίες παθιασμένων ανθρώπων που πέτυχαν. Όλα, άλλωστε, αξίζουν μόνο αν τα “γεύεσαι με πάθος”. Χωρίς πάθος ζούμε μια ανούσια ζωή. Καθώς ενηλικιωνόμαστε όμως είναι σαν να μας αφαίρεσε κανείς την ικανότητα να παθιαζόμαστε. Παρόλα αυτά το πάθος υπάρχει στον καθένα μας, μόνο που το ‘χουμε θάψει κάπου βαθιά μέσα μας και περιμένει τη στιγμή που θα το αναζητήσουμε για να του δώσουμε και πάλι τη θέση που του αρμόζει στη ζωή μας. Όταν ήμασταν παιδιά ή έφηβοι μπορούσαμε να παθιαστούμε με το οτιδήποτε,αφού τα βιώματα μας δε μας εμπόδιζαν να το κάνουμε αυτό· δε νοιώθαμε φόβο ή ανασφάλεια που είναι ανασταλτικοί παράγοντες για να παθιαστούμε με κάτι. Ο φόβος ότι θα πληγωθούμε ή ο φόβος της αποτυχίας ήταν λέξεις άγνωστες για μας. Δυστυχώς όμως τα συναισθήματα αυτά είναι τόσο ισχυρά, ώστε είναι ικανά να μας “κλέψουν” το πάθος. Επομένως το πρώτο βήμα για να το φέρουμε ξανά στη ζωή μας είναι να προσπαθήσουμε να απαλλαγούμε από αυτές τις φοβίες μας. Έπειτα πρέπει να αναλογιστούμε όλα εκείνα που μας εμπνέουν και τα οποία μπορούμε να κάνουμε με υπερβάλλοντα ζήλο και αφοσίωση. Και υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα στον κόσμο αυτόν με τα οποία μπορείς να παθιαστείς…
Γνωρίστε τους γείτονές σας
Τα παιδιά κάνουν πολύ εύκολα γνωριμίες με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς σε αντίθεση με μας τους μεγαλύτερους που πολλές φορές δε γνωρίζουμε ούτε καν ποιος μένει στη διπλανή πόρτα. Με αφορμή μία μικρή παρεξήγηση (ο σκύλος μου έκανε… την ανάγκη του στο γκαζόν του) πριν από κάποιους μήνες γνώρισα ένα γείτονά μου. Συναντιόμασταν στο δρόμο σχεδόν καθημερινά και γνώριζα ότι μένει δύο σπίτια πιο κάτω από μένα, αλλά ποτέ δεν είχαμε ανταλλάξει μία κουβέντα ή ένα χαιρετισμό. Μετά από τη μικρή μας παρεξήγηση, η οποία λύθηκε άμεσα, αρχίσαμε πλέον να χαιρετιόμαστε και μάλιστα διαπίστωσα ότι είναι πολύ ευγενικός και καλοσυνάτος κύριος. Στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις που ζούμε οι περισσότεροι δεν έχουμε επαφές με το γείτονά μας, ίσως γιατί όπως έλεγε ο Σαμαράκης: «Όσο οι στέγες των ανθρώπων πλησιάζουν τόσο απομακρύνονται οι καρδιές τους». Ο γείτονας όμως είναι αυτός που θα μας βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή. Γιατί λοιπόν να μην έχουμε κάποιον που να ξέρουμε ότι θα είναι δίπλα μας σε μια ώρα ανάγκης; Ποτέ δεν είναι αργά να χτυπήσετε την πόρτα και να γνωρίσετε το γείτονά σας. Όπως λέει και μια κινέζικη παροιμία: «Ένα καλό σπίτι μπορείς να το αγοράσεις, οι καλοί γείτονες όμως είναι ανεκτίμητοι». Για να έχετε καλές σχέσεις με τους γείτονές σας όμως απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μπορείτε να τους δείξετε και λίγη κατανόηση μερικές φορές. Οι περισσότεροι μένουμε πολύ κοντά σε άλλους ανθρώπους, ειδικάόσοι είμαστε άνθρωποι της πόλης,επομένως είναι λογικό να ακούμε τις φωνές των διπλανών μας, να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα κατοικίδιά τους ή να πέφτουμε θύματα της ενοχλητικής τους συμπεριφοράς. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε ως ένα βαθμό ανεκτικοί μαζί τους, αφού και εμείς είναι πολύ πιθανό να τους έχουμε ενοχλήσει κάποιες φορές.
Μιμηθείτε τα παιδιά στην τέχνη της διαπραγμάτευσης
Τα παιδιά είναι πολύ έξυπνα και ξέρουν καλά να διαπραγματεύονται. Γνωρίζουν τα αδύνατα σημεία των μεγάλων και γι΄αυτόν το λόγο η διαπραγμάτευση μαζί τους δεν είναι εύκολη υπόθεση. «Προσπάθησε να βάλεις ένα παιδί να κοιμηθεί και τότε θα καταλάβεις τι θα πει διάλογος», είχε πει ο Robert Gallagher. Από την άλλη πλευρά η τέχνη της διαπραγμάτευσης είναι μια ικανότητα που δεν κατέχουν το ίδιο καλά όλοι οι ενήλικες. Ακόμη όμως και αν δεν ανήκετε στη κατηγορία των δεινών διαπραγματευτών μπορείτε να βελτιωθείτε σημαντικά σε αυτόν τον τομέα με λίγη εξάσκηση. Μπορείτε αρχικά πριν από μια διαπραγμάτευση να κάνετε ένα φανταστικό διάλογο με το νοερό συνομιλητή σας. Αναρωτηθείτε, τι θέλετε να πετύχετε από το διάλογο αυτό; Ποια επιχειρήματα ενδεχομένως θα επικαλεστεί ο συνομιλητής σας; Ποια από αυτά μπορείτε εσείς να αντικρούσετε; Έπειτα προσπαθήστε να εντοπίσετε και να περιορίσετε τις αδυναμίες σας όπως την παθητικότητα ή την επιθετικότητα σας, την αλαζονεία ή το άγχος που σας κυριεύει σε μία κουβέντα. Όταν συζητάτε με κάποιον, ακούστε με προσοχή όσα σας λέει χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα δέχεστε εύκολα τα επιχειρήματα του αν δεν συμφωνείτε με αυτά. Σκεφτείτε ότι θα πετύχετε περισσότερα αν αντιμετωπίσετε από κοινού με το συνομιλητή σας το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης αναζητώντας πρακτικές λύσεις, παρά αν έχετε ως μοναδικό σκοπό να τον “εξουδετερώσετε”. Προετοιμαστείτε καλά πριν την κάθε διαπραγμάτευση. Αναζητήστε πληροφορίες που θα σας φανούν χρήσιμες και επιχειρήματα που θα στηρίξουν τις θέσεις σας. Καλό είναι να αποφύγετε συγκρούσεις, να μην αναλώνεστε σε προσωπικές διαφωνίες και να προσπαθείτε να κατανοήσετε το συνομιλητή σας, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσετε να τον αντικρούσετε. Τέλος επιμείνετε! Η επιμονή, άλλωστε, είναι και ένα από τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τα παιδιά καλούς διαπραγματευτές. Μην ξεχνάτε ότι μερικές φορές σε μια διαπραγμάτευση απέχουμε ελάχιστα μέχρι να πετύχουμε το σκοπό μας και όμως τα παρατάμε λίγο πριν.
Ξαναδιαβάστε το αγαπημένο σας παραμύθι
Κάθε φορά που πάω στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου ξεφυλλίζω διάφορα βιβλία με παιδικά παραμύθια που είχα διαβάσει όταν ήμουν παιδί. Με τον τρόπο αυτό νοιώθω έστω και για λίγο και πάλι παιδί και θυμάμαι τις φανταστικές, αλλά και διδακτικές ιστορίες με τις οποίες μεγάλωσα. Σκέφτομαι συχνά ότι είναι άδικο οι μύθοι ή τα παραμύθια να θεωρούνται αποκλειστικό προνόμιο των παιδιών. Διαβάζοντας τώρα ένα παραμύθι που είχατε διαβάσει όταν ήσασταν παιδιά θα ανακαλύψετε άλλα νοήματα, καθώς έχετε πια μεγαλύτερη ωριμότητα για να αντιληφθείτε τα αλληγορικά μηνύματα που κρύβονται στο χαρτί. Ίσως να θυμηθείτε όμως και τον τρόπο που αντιδρούσατε ως παιδί, όταν διαβάζατε κάτι που σας έκανε εντύπωση, όπως το πόσο συμπάσχατε με τον αδικημένο ήρωα μιας ιστορίας. Αν λοιπόν έχετε παιδιά ή ανίψια μη διστάζετε να τους αφηγείστε τα αγαπημένα σας παραμύθια, γιατί μέσα από την ανάγνωση ή την εξιστόρηση παραμυθιών στα παιδιά μας έρχονται στο νου οι αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία. Και είναι πραγματικά πολύ όμορφο να ξαναζείς την παιδική σου ηλικία, βιώνοντας συναισθήματα που αφήνουν τη φαντασία σου να ταξιδέψει με ένα παραμύθι που παρά την απλή πλοκή του μαγεύει και διδάσκει μικρούς και μεγάλους. Τα παραμύθια δε χρησιμοποιούνται άλλωστε μόνο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, αλλά αποτελούν και εργαλείο πολλών ψυχολόγων με το οποίο προσπαθούν να βοηθήσουν τους ενήλικες να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα. Σύμφωνα με τον Hans Dieckmannπου είναι ένθερμος οπαδός αυτής της τάσης, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ψυχοθεραπείας είναι να αφηγηθεί κανείς το αγαπημένο του παραμύθι. Ένα παραμύθι, σύμφωνα με τους ειδικούς, έχει αποτυπωθεί στη μνήμη μας λόγω της μεγάλης σημασίας που έχει για μας και τα προβλήματά μας, επομένως με την αφήγηση του θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα. Επίσης αντιλαμβανόμενοι το βαθύτερο νόημα του παραμυθιού θα μπορέσουμε –σύμφωνα με τον Dieckmann- να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και να κατανοήσουμε τις σκέψεις που κάνουμε στο ασυνείδητο. Α, και μην ξεχάσω! Αν σας συγκινούν ακόμη τα παραμύθια, με την πρώτη ευκαιρία μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την Κέα γιατί εκεί λειτουργεί το Κέντρο Μελέτης Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, όπου κάθε χρόνο γίνεται η γιορτή του παραμυθιού.
Από το βιβλίο 103 τρόποι να ξυπνήσετε το παιδί που κρύβετε μέσα σας
