Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε μια ανησυχητική σχέση μεταξύ της μοναξιάς και της λαχτάρας για ζάχαρη τις γνωστές λιγούρες.
Η έρευνα για τις λιγούρες, που διεξήχθη από την επιστήμονα, συγγραφέα της μελέτης Arpana Gupta, διαπίστωσε ότι τα άτομα που βιώνουν κοινωνική απομόνωση μπορεί να είναι πιο επιρρεπή σε κακή ψυχική υγεία, αύξηση βάρους, γνωστική έκπτωση και χρόνιες ασθένειες.
Μέσω μαγνητικής τομογραφίας, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες που ανέφεραν αισθήματα μοναξιάς εμφάνισαν υψηλότερη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επιθυμία για ζαχαρούχα τρόφιμα.
Αυτό υποδηλώνει ότι τα συναισθήματα απομόνωσης μπορεί να πυροδοτήσουν ορισμένες διατροφικές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε διάφορα ζητήματα υγείας.
Για την καταπολέμηση του κοινωνικού άγχους και της αυτοαπομόνωσης, οι ειδικοί συνιστούν να εντοπίζουμε τα ερεθίσματα και να επικεντρωνόμαστε στους άλλους αντί να κολλάμε σε αρνητικές σκέψεις.
Η αναζήτηση βοήθειας και η οικοδόμηση ενός συστήματος υποστήριξης είναι επίσης κρίσιμα βήματα για την πρόληψη της ανάπτυξης αγχωδών διαταραχών ή κατάθλιψης.
Κατανοώντας τα μονοπάτια του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μοναξιά και τις διατροφικές συμπεριφορές, τα άτομα μπορούν να λάβουν προληπτικά μέτρα για να βελτιώσουν την ψυχική και σωματική τους ευεξία.
Αντιμετωπίζοντας τα συναισθήματα απομόνωσης και εφαρμόζοντας ισορροπημένους μηχανισμούς αντιμετώπισης, μπορεί να είναι δυνατό να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης χρόνιων παθήσεων υγείας που συνδέονται με τη μοναξιά.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία των κοινωνικών συνδέσεων και τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν στη συνολική υγεία μας.
Με την ενίσχυση των σχέσεων και την αναζήτηση υποστήριξης όταν χρειάζεται, τα άτομα μπορούν να υιοθετήσουν μια προληπτική προσέγγιση για τη διατήρηση της ευημερίας τους και την πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων της κοινωνικής απομόνωσης.
