Ανακαλύψτε παρακάτω 16 πληροφορίες που ίσως δεν γνωρίζατε για τους κάστορες.
Ο λεγόμενος Βορειοαμερικανός κάστορας είναι ίσως ένα από τα πιο χαριτωμένα τρωκτικά. Εκτός από την ιδιαίτερη μορφή του, ο κάστορας διαθέτει και εκπληκτικές ικανότητες που του επιτρέπουν τη συλλογή τροφής και την κατασκευή φωλιάς.
Ανακαλύψτε παρακάτω 16 ενδιαφέροντα πράγματα που ίσως δεν γνωρίζατε για τους κάστορες.
Οι κάστορες δημιουργούν μονογαμικούς δεσμούς και συνήθως ζουν σε οικογένειες που αποτελούνται από το πολύ οκτώ συγγενικούς κάστορες, γνωστές και ως «αποικίες». Τα νεαρότερα αδέλφια μένουν με τους γονείς τους μέχρι τα δύο έτη, βοηθώντας στη φροντίδα των νεογνών, τη συλλογή της τροφής και τη δημιουργία φραγμάτων.
Οι οικογένειες καστόρων είναι προστατευτικές με την περιοχή τους και αμύνονται ενάντια σε άλλες οικογένειες.
Προκειμένου να προειδοποιήσουν τα μέλη της οικογένειάς τους για τον κίνδυνο, οι κάστορες χτυπούν τις ουρές τους στο νερό, δημιουργώντας έναν δυναμικό ήχο.
Οι κάστορες είναι νυκτόβιοι. Μόνο περιστασιακά θα τους δείτε να κυκλοφορούν τη μέρα. Συνήθως ξυπνούν το σούρουπο και δραστηριοποιούνται επίσης τα ξημερώματα.
Οι ουρές τους είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των καστόρων. Είναι πλατιές και επίπεδες, με μεγάλα, μαύρα λέπια.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των καστόρων είναι τα δόντια τους. Όπως όλα τα τρωκτικά, οι κάστορες έχουν μεγάλους κεντρικούς «κοπτήρες» (τα μπροστινά δόντια), οι οποίοι μεγαλώνουν συνεχώς. Πρέπει να τους διατηρούν τριμαρισμένους, ροκανίζοντας τον φλοιό των δέντρων.
Οι κάστορες ταξιδεύουν πολύ μακριά από τα σπίτια τους για να βρουν τροφή. Αν βρουν μία καλή πηγή τροφοδότησης, τότε φτιάχνουν κανάλια προς αυτήν την πηγή, ως έναν τρόπο για να μεταφέρουν την τροφή πλωτά πίσω στις φωλιές τους. Τα κούτσουρα και τα κλαδιά φυλάσσονται κάτω από το νερό για τη χειμερινή τροφοδότηση.
Οι κάστορες μεταφέρουν πλωτά τα μικρά δέντρα και κλαδιά, μέσω καναλιών, στο ρέμα όπου κατασκευάζουν τη φωλιά τους. Η φωλιά μπορεί να έχει έναν αριθμό εισόδων κάτω από το νερό έτσι ώστε να κρατά μακριά τα αρπακτικά, με ένα μεγάλο στεγνό δωμάτιο στο εσωτερικό, το οποίο χρησιμοποιείται ως χώρος φροντίδας των νεογνών αλλά και ως καταφύγιο. Ο χώρος διαμονής είναι μονωμένος από το ίδιο το εξωτερικό της φωλιάς και το περιβάλλον νερό, οπότε η θερμοκρασία είναι αισθητά πιο υψηλή μέσα στις φωλιές απ’ ότι απ’ έξω.
Οι κάστορες είναι γενικά ωφέλιμοι για το περιβάλλον. Ο ρόλος τους είναι καθοριστικός για τη δημιουργία κατοικιών πολλών υδρόβιων οργανισμών, διατηρώντας τον υδροφόρο ορίζοντα στο κατάλληλο επίπεδο και ρυθμίζοντας την υπερχείλιση και τη διάβρωση, όλα χάρη στην κατασκευή των φραγμάτων τους.
Οι κάστορες είναι γεροδεμένοι και βαριοί. Έχουν μήκος περίπου 1,2 μέτρων, συμπεριλαμβανομένης μίας ουράς 30 εκατοστών, το σχήμα της οποίας μοιάζει με κουπί. Ζυγίζουν έως και 32 κιλά.
Τα πόδια των καστόρων είναι κοντά και οι οπίσθιες πατούσες τους είναι μεγάλες, με νηκτική μεμβράνη. Χρησιμοποιούν τις μπροστινές σαν χέρια.
Οι κάστορες συναντώνται σε όλη τη Β. Αμερική, εκτός από τα νοτιοδυτικά και το Μεξικό.
Η περίοδος αναπαραγωγής των καστόρων είναι Ιανουάριος-Φεβρουάριος, ενώ ένα στα οκτώ μικρά γεννιούνται Απρίλιο-Μάιο.
Οι κάστορες φτάνουν στην ώριμη μορφή τους σε ηλικία δύο με τριών ετών και ζουν για περίπου 16 χρόνια.
Οι θηλυκοί κάστορες είναι σεξουαλικά ώριμοι στα δυόμιση χρόνια. Γεννούν μία «φουρνιά» των μικρών τους μία φορά τον χρόνο, συνήθως μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου. Η περίοδος κύησης κρατάει περίπου τρεις μήνες. Συνήθως γεννούν τέσσερα μικρά αλλά είναι δυνατή η γέννα μέχρι και οκτώ καστόρων από μία κύηση. Τα μικρά γεννιούνται με όλη τους τη γούνα, τα μάτια τους ανοιχτά και τους κοπτήρες τους ανεπτυγμένους. Συνήθως μένουν με τους γονείς τους για ένα με δύο χρόνια και μετά φεύγουν για να φτιάξουν τις δικές τους φωλιές.
Οι κάστορες τρώνε τον φλοιό των δέντρων και το κάμβιο (τον απαλό ιστό που βρίσκεται κάτω από τον φλοιό των δέντρων). Τα αγαπημένα τους δέντρα είναι η ιτιά, ο σφένδαμος, η λεύκα, η οξιά, η σημύδα και η σκλήθρα. Τρώνε επίσης υδρόβια βλάστηση, αλλά και μπουμπούκια και ρίζες.
