Γνωρίστε όλα όσα δεν μπορείτε να φανταστείτε για τα ολυμπιακά αθλήματα, τους αγώνες και τους “χρυσούς” πρωταγωνιστές τους!
Γιατί οι μαραθωνοδρόμοι έχουν μεγαλύτερη καρδιά από τη δική μας; Πότε είναι άκυρη η εκκίνηση ενός δρομέα; Πώς γίνεται η χρονομέτρηση ενός αγώνα 100 μ.; Γιατί οι γυναίκες δεν έχουν τις ίδιες επιδόσεις με τους άντρες; Γνωρίστε όλα όσα δεν μπορείτε να φανταστείτε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τους “χρυσούς” πρωταγωνιστές τους!
1.Είναι αλήθεια ότι οι αθλητές ταχύτητας έχουν μεγάλη καρδιά;
Πράγματι… Σκεφτείτε ότι η δική μας καρδιά χωρά περίπου 600 ml αίματος, ενώ ενός μαραθωνοδρόμου ξεπερνά σε χωρητικότητα τα 1.000 ml. Η καρδιά των αθλητών και ιδιαίτερα των πρωταθλητών προσαρμόζεται ανάλογα με τις απαιτήσεις του αθλήματός τους. Ο δρομέας μεγάλων αποστάσεων π.χ. έχει μεγαλύτερη καρδιά, δηλαδή τα διαμερίσματα της καρδιάς του αποκτούν μεγαλύτερη χωρητικότητα, ώστε να καλύπτον τις αυξημένες κυκλοφορικές ανάγκες του σώματός του. Από την άλλη πλευρά, οι αθλητές στατικών αθλημάτων, όπως οι αρσιβαρίστες, παρουσιάζουν άλλου τύπου διαφοροποιήσεις σε σχέση με έναν απλό άνθρωπο, όπως λ.χ. η αυξημένη πίεση. Ένας αρσιβαρίστας π.χ. μπορεί να έχει πίεση 55 (550 mm στήλης υδραργύρου), τη στιγμή που μία μέτρηση πάνω από 14 (140 mm στήλης υδραργύρου) για έναν απλό άνθρωπο μπορεί να σημαίνει υπέρταση! Για το λόγο αυτό η διάμετρος των τοιχωμάτων της καρδιάς του αρσιβαρίστα μπορεί να ξεπερνά τα 16 mm, ενώ για κάποιον που δεν κάνει πρωταθλητισμό τα όρια είναι 6 με 11 mm. Αυτό συμβαίνει, για να μπορούν τα τοιχώματα της καρδιάς να δέχονται υψηλές πιέσεις χωρίς πρόβλημα.
2.Πόσους σφυγμούς έχει ένας αθλητής;
Συνήθως οι αθλητές έχουν πολύ λιγότερους σφυγμούς από τους απλούς ανθρώπους. Οι σφυγμοί ενός αθλητή ταχύτητας λ.χ. μπορεί να είναι λιγότεροι από 30 το λεπτό σε κατάσταση ηρεμίας και θεωρούνται φυσιολογικοί, όταν για έναν απλό άνθρωπο κυμαίνονται γύρω στους 65 με 80. Μάλιστα, έχουν παρατηρηθεί σφυγμοί που δεν ξεπερνούν τους 22 το λεπτό σε μερικούς αθλητές σε κατάσταση ηρεμίας! Αυτό συμβαίνει επειδή η καρδιά ενός αθλητή, λόγω του μεγέθους και της δύναμής της, μπορεί να διοχετεύσει στον οργανισμό μας μεγαλύτερες ποσότητες αίματος με μικρότερη συχνότητα παλμών από ό,τι η καρδιά ενός φυσιολογικού ανθρώπου. Δεν συμβαίνει βέβαια το ίδιο όταν οι αθλητές αγωνίζονται, καθώς τότε οι σφυγμοί τους κυμαίνονται σε πολύ υψηλότερα επίπεδα.
3.Γιατί οι παλαιστές είναι πιο ευάλωτοι στις δερματικές παθήσεις;
Η μετάδοση δερματικών παθήσεων είναι πολύ πιο συχνή στους παλαιστές. Οι δερματικές παθήσεις προκαλούνται συνήθως από μύκητες, οφείλεται κυρίως στη σωματική επαφή μεταξύ των αθλητών κατά τη διάρκεια του αγώνα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “American Academy of Dermatology”. Η διάδοση των μυκήτων στο σώμα τον αθλητών, και όχι στα πόδια τους, οδήγησε τους ειδικούς στο συμπέρασμα ότι η αιτία δεν είναι τα στρώματα πάνω στα οποία γίνεται η πάλη. Εκτός από τους μύκητες υπάρχει πιθανότητα μετάδοσης και άλλων δερματικών νοσημάτων λόγω της σωματικής επαφής. Τα βακτήρια που μεταδίδονται μεταξύ των αθλητών είναι η αιτία που οι παλαιστές υποφέρουν συχνά από καλόγερους.
4.Μπορεί η άθληση να προκαλέσει εξάρτηση;
Αν γραφτείτε σε γυμναστήριο, μπορεί μετά από μερικούς μήνες να διαπιστώσετε ότι δεν είναι εύκολο να το εγκαταλείψετε, παρόλο που δεν ήσαστε αθλητικός τύπος στο παρελθόν Πράγματι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, με τη συστηματική άθληση εκκρίνονται ενδορφίνες, ορμόνες που θεωρείται ότι συμβάλλουν στην καλή διάθεση. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι αθλητές και όσοι ασχολούνται με την άθληση θέλουν να συνεχίσουν να αθλούνται και δεν αισθάνονται καλά με την καθιστική ζωή.
5.Υπάρχει νόμιμο ντόπινγκ;
Υπάρχουν ορισμένες ουσίες οι οποίες είναι νόμιμες και θεωρείται ότι μπορούν να βελτιώσουν τις επιδόσεις των αθλητών. Πρόκειται για τα λεγόμενα εργογόνα βοηθήματα. Είναι συμπληρώματα διατροφής που βελτιώνουν την απόδοση του οργανισμού. Με την ανάπτυξη των αθλητιατρικών επιστημών τα τελευταία χρόνια και της αθλητικής διατροφολογίας, ο αθλητής, όταν οι συνθήκες της υγείας του το επιτρέπουν, χρησιμοποιεί -πάντα με την γνώμη του ειδικού- ειδικές βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής, τα οποία τον βοηθούν να αντεπεξέρχεται στην προπόνηση και να βελτιώνει την απόδοσή του. Οι ουσίες αυτές, όταν χορηγηθούν σωστά και από ειδικούς, δεν δίνουν θετικό αποτέλεσμα στο doping control και δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα υγείας.
6.Πόσο κινδυνεύει ένας αθλητής όταν αγωνίζεται;
Όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς κάποιους αθλητές να αφήνουν την τελευταία τους πνοή μέσα στον αθλητικό χώρο. Στις 25-1-2004 το παγκόσμιο ποδόσφαιρο θρηνεί τον 24χρονο Ούγγρο άσο, Μίκλος Φέχερ, που σωριάστηκε μέσα στο γήπεδο, ενώ οι γιατροί δεν κατάφεραν να του σώσουν τη ζωή. Θα παρέμενε κανείς ότι ένας αθλητής κινδυνεύει λιγότερο από οποιονδήποτε άλλο, καθώς έχει καλύτερη φυσική κατάσταση. Τι συμβαίνει λοιπόν; Για ποιο λόγο ένας νέος αθλητής να αφήσει την τελευταία του πνοή μέσα στον αγωνιστικό χώρο; Σίγουρα, ένας αγώνας δοκιμάζει τις αντοχές του οργανισμού και, αν έχει κάποιο πρόβλημα, είναι πιο πιθανό να το εκδηλώσει εκείνη τη στιγμή. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, ένας αθλητής που αθλείται συστηματικά υπό την καθοδήγηση του ειδικού (προπονητή, γυμναστή, αθλητιάτρου κλπ.) έχει ελάχιστο κίνδυνο, διότι μέσω της προπόνησης ο οργανισμός του έχει αναπτύξει τις… κατάλληλες αντοχές. Οι ειδικοί τονίζουν ότι είναι απαραίτητο ο αθλητής να περνάει από πλήρη έλεγχο της υγείας του τουλάχιστον 3 φορές τον χρόνο.
7.Γιατί οι Αφρικανοί έχουν καλύτερες επιδόσεις στους αγώνες δρόμου;
Οι αθλητές από αφρικανικές χώρες είναι υποχρεωμένοι από μικρή ηλικία να διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να μετακινηθούν. Ένας μαθητής λ.χ. συχνά πρέπει να διανύσει μια απόσταση μεγαλύτερη των 5 χιλιομέτρων για να πάει στο σχολείο. Οι μεγάλες αποστάσεις που διανύουν καθημερινά οι Αφρικανοί εκπαιδεύουν το σώμα τους και είναι μία από τις αιτίες που τους κάνουν καλούς αθλητές στους αγώνες μεγάλων και μεσαίων αποστάσεων. Επιπλέον, η προπόνηση και η προετοιμασία των αθλητών αυτών γίνονται συνήθως σε μεγάλο υψόμετρο, με αποτέλεσμα να εισρέει στο αίμα τους περισσότερο και καθαρότερο οξυγόνο. Σημαντικό ρόλο παίζει και η διατροφή τους, η οποία αποτελείται ως επί το πλείστον από κρέας στεγνό, καθαρό από λίπη και χορταρικά.
8.Γιατί μερικές φορές οι αθλητές λέμε ότι είναι σε “κακή μέρα”;
Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην απόδοση ενός αθλητή, και διαφέρουν από αγώνα σε αγώνα, είναι αρκετοί και μπορούν συχνά να μειώσουν τα αντανακλαστικά ενός καλού αθλητή. Για το λόγο αυτό συχνά παρατηρούμε έναν πολύ καλό αθλητή να μην αποδίδει καλά και λέμε ότι είναι σε “κακή μέρα”. Οι παράγοντες που μπορεί να καθορίσουν την αγωνιστικότητα ενός αθλητή είναι: η διατροφή που έκανε το διάστημα πριν τον αγώνα, η προπόνηση, η αποκατάσταση από τον προηγούμενο αγώνα και ο ύπνος. Αν, για παράδειγμα, κάποιος αθλητής δεν κοιμήθηκε ή δεν ξεκουράστηκε καλά πριν τον αγώνα, δεν έκανε σωστή προπόνηση ή δεν ακολούθησε το διαιτολόγιο που έπρεπε, μπορεί να μειωθεί η απόδοσή του. Επειδή όμως σε έναν επαγγελματία αθλητή συνήθως πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, συνήθως η αποτυχία αποδίδεται σε ψυχολογικούς παράγοντες. Η ψυχολογική κατάσταση ενός αθλητή κατά τη διάρκεια του αγώνα έχει τεράστια σημασία για την απόδοσή του, σύμφωνα με τους ειδικούς. Το στρες του αγώνα ή και προσωπικές έννοιες μπορεί να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στον αγώνα του.
9.Τι φορούν στη μύτη τους οι αθλητές και σε τι τους βοηθάει;
Πρόκειται για το γνωστό nasal strip, που χρησιμοποιείται κυρίως για τον περιορισμό του ροχαλητού. Είναι ένα αυτοκόλλητο, το οποίο ελευθερώνει τις αναπνευστικές οδούς, κρατάει δηλαδή τα ρουθούνια ανοιχτά, με αποτέλεσμα οι αθλητές να λαμβάνουν περισσότερο οξυγόνο κατά τη διάρκεια της άσκησης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οτιδήποτε διευκολύνει την αναπνοή βοηθάει τους αθλητές, καθώς παρέχει περισσότερο οξυγόνο, που έχουν ανάγκη σε μεγαλύτερες ποσότητες όταν αθλούνται. Έτσι, οι αθλητές άρχισαν να το χρησιμοποιούν για να βελτιώσουν την απόδοσή τους. Σύμφωνα πάντως με πρόσφατη έρευνα, το nasal strip δεν φαίνεται να έχει καμία επίδραση στην απόδοση των αθλητών.
10.Γιατί οι άντρες σε σχέση με τις γυναίκες έχουν διαφορετικές επιδόσεις;
Οι άντρες διαθέτουν από τη φύση τους μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη. Σημαντικό ρόλο στη διαφορά επιδόσεων μεταξύ αντρών και γυναικών παίζουν και οι ορμόνες. Οι άντρες, για παράδειγμα, έχουν σύμμαχο την τεστοστερόνη. Η συγκεκριμένη ορμόνη συμβάλλει στην ανάπτυξη του μυϊκού συστήματος και στη μεγαλύτερη μυϊκή ισχύ.
11. Από τι υλικό είναι φτιαγμένο το κοντάρι στο άλμα επί κοντώ;
Αρχικά το υλικό από το οποίο κατασκευαζόταν ήταν το ξύλο. Στη συνέχεια δοκιμάστηκαν διάφορα υλικά, όπως το μπαμπού και κάποια μέταλλα. Στις μέρες μας χρησιμοποιούνται κοντάρια ελαστικά, που έχουν βοηθήσει τα μέγιστα τις επιδόσεις των αθλητών.
12.Πώς μετρώνται οι γύροι που κάνουν οι αθλητές;
Το έργο αυτό επωμίζονται οι κριτές. Ο κάθε κριτής παρακολουθεί συνήθως 4 αθλητές. Οι αθλητές είναι υποχρεωμένοι στους αγώνες δρόμου να κάνουν από 12 μέχρι 25 γύρους και είναι λογικό μερικές φορές να ξεχνούν τους γύρους που τους απομένουν να ολοκληρώσουν μέχρι να τερματίσουν. Για το λόγο αυτό υπάρχει στη γραμμή εκκίνησης ένα μικρό ηλεκτρονικό ταμπλό, στο οποίο αναγράφεται πόσοι γύροι απομένουν μέχρι τον τερματισμό. Όταν διανύουν τον τελευταίο γύρο, οι αθλητές βλέπουν στο ταμπλό την απόσταση που τους χωρίζει μέχρι τον τερματισμό. Όταν ο πρώτος αθλητής προηγηθεί έναν ολόκληρο γύρο από τους υπόλοιπους, τότε οι υπόλοιποι αθλητές ενημερώνονται φωναχτά από τους κριτές μόλις φθάνουν στην γραμμή εκκίνησης, καθώς στο ταμπλό αναγράφονται οι γύροι που απομένουν να καλύψει ο πρώτος αθλητής. Βέβαια, δεν λείπουν μερικές φορές και οι παρανοήσεις… στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου που έγινε στη Ρώμη το 1987 – έξι αθλητές τερμάτισαν ένα γύρο νωρίτερα!!
13.Πότε είναι άκυρη η εκκίνηση ενός δρομέα;
Στον βατήρα εκκίνησης, εκεί δηλαδή όπου ακουμπούν τα πόδια τους οι αθλητές κατά την εκκίνηση, υπάρχει ηλεκτρονικός αισθητήρας, ο οποίος δίνει την πληροφορία στους κριτές σχετικά με το ποια χρονική στιγμή ξεκίνησαν οι αθλητές. Ο αισθητήρας αυτός είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε, αν το βάρος που δέχεται από το σώμα του αθλητή γίνει λιγότερο από 27 κιλά, να δίνει στους κριτές την πληροφορία ότι ο αθλητής ξεκίνησε. Αν διαπιστωθεί κάποιος αθλητής ξεκίνησε ακόμη και χιλιοστά του δευτερολέπτου νωρίτερα από το έναυσμα του αφέτη, τότε η εκκίνηση είναι άκυρη. Έχει βρεθεί ότι ο ανθρώπινός εγκέφαλος αντιδρά σε ένα ερέθισμα (στην προκειμένη περίπτωση στον ήχο της εκκίνησης) μέσα σε 150 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Οι υπεύθυνοι της I.A.A.F σκέφτηκαν ότι για έναν εκπαιδευμένο αθλητή ο χρόνος αυτός δεν πρέπει να ξεπερνά τα 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Επομένως, ο αθλητής πρέπει να αντιδράσει μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ώστε να θεωρείται έγκυρη η εκκίνηση. Πιο παλιά οι αθλητές ξεκινούσαν ακούγοντας απλώς τον ήχο της εκπυρσοκρότησης του όπλου. Επειδή όμως οι διοργανωτές υπολόγισαν ότι ο ήχος της πιστολιάς καθυστερεί για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου να φθάσει στα αυτιά των σχετικά πιο απομακρυσμένων αθλητών (διάδρομοι 7 και 8), αποφάσισαν να τοποθετήσουν ηχεία δίπλα σε κάθε αθλητή (ο ήχος φανταστείτε ότι τρέχει με 340 μέτρα το δευτερόλεπτο, άρα η καθυστέρηση ήταν απειροελάχιστη!). Κατά τον τερματισμό χρησιμοποιείται φωτοκύτταρο, που δείχνει με ακρίβεια ποιος αθλητής τερμάτισε πρώτος. Πρώτος θεωρείται ότι τερμάτισε ο αθλητής που ακούμπησε τη γραμμή του τερματισμού με τον κορμό του σώματός του και όχι το κεφάλι.
14.Με ποια ταχύτητα τρέχει κάποιος που κάνει βάδην;
Ένας βαδιστής τρέχει σαφώς με μικρότερη ταχύτητα από κάποιο δρομέα, αλλά σίγουρα με μεγαλύτερη ταχύτητα από έναν απλό περιπατητή που πάει μια ευχάριστη βόλτα. Η ταχύτητα των αθλητών βάδην στην προπόνηση φθάνει συνήθως τα 13-14 χιλιόμετρα την ώρα. Ένας απλός άνθρωπός που απολαμβάνει τον περίπατό του δεν αναπτύσσει ταχύτητα μεγαλύτερη των 5 χλμ. την ώρα. Η ταχύτητα των αθλητών εξαρτάται και από την απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι αθλητές. Για μικρές αποστάσεις λ.χ των 10 χλμ. η μέση ταχύτητα των αθλητών φθάνει μέχρι και τα 20-22 χλμ την ώρα, ενώ στις μεγάλες αποστάσεις των 50 χλμ. η μέση ταχύτητα πέφτει σημαντικά και συνήθως δεν ξεπερνά τα 13-14 χλμ. την ώρα* και αυτό είναι λογικό, καθώς ο οργανισμός των αθλητών κουράζεται. Όσο μεγαλύτερη ταχύτητα αναπτύσσει ένας αθλητής βάδην, τόσο πιο δύσκολο είναι να διατηρήσει καλή τεχνική και μειώνεται η αντοχή του. Επομένως, πρέπει οι αθλητές να κρατούν μια σταθερή ταχύτητα, ανάλογα και με τα χιλιόμετρα που έχουν να διανύσουν, για να αντεπεξέλθουν στον αγώνα.
15.Στο άλμα εις μήκος οι αθλητές πέφτουν πάνω σε κοινή άμμο;
Πρόκειται για φιλτραρισμένη άμμο θαλάσσης χωρίς προσμείξεις χώματος. Από την άμμο έχει απομακρυνθεί κάθε οργανικό στοιχείο, δηλαδή μικρόβια, βακτήρια κτλ., ώστε να μη μεταδοθούν στους αθλητές. Μάλιστα, κάθε κόκκος άμμου πρέπει να είναι μικρότερη από 0,2 mm! To 5% του συνόλου της άμμου πρέπει να αποτελείται από κόκκους που έχουν διάμετρο μικρότερη των 5%! Το υλικό αυτό έχει την ιδιότητα να μεγαλώνει το χρόνο πρόσκρουσης του αθλητή, με αποτέλεσμα η δύναμη που δέχεται το σώμα του να είναι μικρότερη. Πριν από κάθε αγώνα η άμμος υγραίνεται και στρώνεται, ώστε να είναι τελείως λεία όταν πέφτει ο αθλητής πάνω στα σκάμματα, και έτσι να φαίνεται καθαρότερα το σημάδι που δημιουργεί το σώμα του, αλλά και να μη σηκώνεται σκόνη. Η άμμος στρώνεται με ένα ειδικό μηχάνημα έτσι ώστε να βρίσκεται στο ίδιο ακριβώς επίπεδο με το σημείο εκκίνησης με ακρίβεια χιλιοστού!
16. Πώς γίνεται η χρονομέτρηση ενός αγώνα;
Η χρονομέτρηση πραγματοποιείται με ηλεκτρονικό χρονόμετρο, το οποίο ενεργοποιείται με την πιστολιά του αφέτη εκκίνησης. Στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, αλλά και στην Ολυμπιάδα, για τη χρονομέτρηση χρησιμοποιείται πλήρης ηλεκτρονικός εξοπλισμός. Σε άλλους λιγότερο επίσημους αγώνες μπορεί να χρησιμοποιηθούν και χρονόμετρα χειρός. Κατά τη χρονομέτρηση λαμβάνονται υπόψη ακόμη και τα εκατοστά του δευτερολέπτου σε όλα τα αγωνίσματα του στίβου μέχρι τα 10.000 μέτρα, ενώ για μεγαλύτερες αποστάσεις στη χρονομέτρηση λαμβάνονται υπόψη μέχρι τα δέκατα του δευτερολέπτου.
17.Από πού πήρε το όνομά της η σφυροβολία
Η σφυροβολία ξεκίνησε στη Σκοτία. Επειδή οι ιθαγενείς της Σκοτίας, στην αρχή χρησιμοποιούσαν ένα βαρύ σφυρί με μακρύ ξύλινο μπράτσο, το άθλημα ονομάστηκε σφυροβολία. Στη συνέχεια το σφυρί αντικαταστάθηκε από μία σφαίρα, που βρίσκεται στην άκρη ενός σύρματος. Η σφύρα των αντρών ζυγίζει 7,26 κιλά και αυτή των γυναικών 4 κιλά.
18. Πρέπει να είναι κανείς ιδιαίτερα εύσωμος για να ρίξει το ακόντιο μακριά;
Όχι. Για παράδειγμα, ο παγκόσμιος πρωταθλητής και ολυμπιονίκης της Ελλάδος Κώστας Γκατσιούδης έχει στο σώμα του μόνο 11% ποσοστό λίπους. Αυτό που είναι σημαντικό σε ένα ρίπτη είναι να έχει συγκεκριμένη μυοσκελετική διάπλαση, ευλυγισία και πολύ καλή τεχνική. Η μέγιστη δύναμη μπορεί να βγει κάλλιστα με σωστή ενδυνάμωση και μεγάλο δείκτη μυϊκού ιστού. Πολλοί ρίπτες ακοντίου είναι υπέρβαροι, γιατί τους βοηθά στη μέγιστη παραγωγή κάθετης δύναμης. Ωστόσο, κατά τη ρίψη τους μειώνει την ταχύτητα και την ευλυγισία που πρέπει να έχουν. Το ακόντιο που χρησιμοποιούν οι γυναίκες αθλήτριες ζυγίζει 600 γραμμάρια, ενώ το ακόντιο των αντρών ζυγίζει 800 γραμμάρια.
19.Γιατί υπάρχουν 8 διαδρομές στον στίβο;
Διότι έτσι καθορίζουν οι κανόνες της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στίβου. Ο αριθμός αυτός καθορίστηκε από την Ι.Α.Α.F., δηλαδή τη Διεθνή Ομοσπονδία Αθλητισμού το 1960, και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στους αγώνες στο Τόκιο. Μέχρι τότε οι διαδρομές ήταν 6.
20.Ισχύει ότι απαγορεύεται το σεξ πριν από έναν αγώνα;
Ναι. Σύμφωνα όμως με τους ειδικούς, μόνο για τους άντρες! Αν και το σεξ αποτελούσε απαγορευμένο καρπό για τον αθλητικό κόσμο τις δεκαετίες ’70 και ’80, οι τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι ισχύει μόνο για τους άντρες και σχετίζεται με τη διαδικασία επαναδραστηριοποίησης του ορμονικού μηχανισμού, που γίνεται μετά από την ερωτική πράξη στον άντρα. Αν και οι απόψεις διίστανται, οι επιστήμονες θεωρούν ότι με τη σεξουαλική πράξη ο οργανισμός “ξοδεύει” ορμόνες, που είναι απαραίτητες για την απόδοση του αθλητή σε έναν αγώνα. Μετά την πράξη, ο ορμονικός μηχανισμός χρειάζεται κάποιο χρόνο για να “επαναδραστηριοποιηθεί” και να τις επαναφέρει στα επιθυμητά επίπεδα. Το σεξ πάντως επιτρέπεται 2-3 μέρες πριν τον αγώνα από τους περισσότερους προπονητές. Σε γενικές γραμμές, όμως, αυτό εξαρτάται από τη φύση του αθλήματος και τον αθλητή. Για τις γυναίκες δεν υπάρχει απαγόρευση – απεναντίας λειτουργεί και θετικά. Πολλοί αθλητές πάντως δεν κάνουν έρωτα πριν από κάποιον κρίσιμο αγώνα, πιστεύοντας ότι θα επηρεαστεί αρνητικά η απόδοσή τους, όχι τόσο από την ίδια την ερωτική πράξη, αλλά επειδή θα χρειαστεί να ξενυχτήσουν και θα χάσουν δυνάμεις.
Αυτό το γνωρίζατε;
*Στη Βαρκελώνη αγωνίστηκε για πρώτη φορά από το 1964 ενωμένη η γερμανική ομάδα, ενώ επέστρεψε στη διοργάνωση η Νότια Αφρική μετά από απουσία 32 ετών. *Δώδεκα πρώην σοβιετικά κράτη αγωνίστηκαν ως μία ομάδα για τελευταία φορά, κατακτώντας την πρώτη θέση στον πίνακα των μεταλλίων.
*Ακόμη στη Βαρκελώνη αγωνίστηκαν για πρώτη φορά οι επαγγελματίες του NBA, με επικεφαλής τον Μάικλ Τζόρνταν, και κατέκτησαν με ευκολία το χρυσό μετάλλιο στο μπάσκετ, με μέσο όρο 40 πόντων διαφοράς από τους αντιπάλους.
*Το 1988 στη Σεούλ στο στίβο, μία από τις πιο διάσημες αναμετρήσεις στα 100 μέτρα έλαβε χώρα, ανάμεσα στον Καναδό Μπεν Τζονσον και τον Αμερικανό Καρλ Λιούις. Νικητής αναδείχθηκε ο Τζόνσον, κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ. Δύο μέρες αργότερα, ακυρώθηκε η επίδοσή του, καθώς ο Τζόνσον είχε βρεθεί ντοπαρισμένος.
*Οι Ολυμπιακοί του 1984 στο Λος Άντζελες ήταν και οι πρώτοι που διοργανώθηκαν από εταιρεία και όχι από κράτος.
*Το 2000 στο Σύδνεϋ, παρά τις εντυπωσιακές αναμετρήσεις στο στίβο, δεν καταρρίφθηκε κανένα παγκόσμιο ρεκόρ, γεγονός που από τους ειδικούς αποδόθηκε στους ισχυρούς ανέμους.
Μ. Σιγανός, Vita
