Ακόμη και το πιο ζωηρό παιδί μπορεί να συμπεριφερθεί με συναισθηματική ωριμότητα που συχνά απουσιάζει από εμάς τους ενήλικες. Απόδειξη της παιδικής ωριμότητας είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται υπαρξιακά ζητήματα όπως το θέμα του θανάτου, το οποίο αντιμετωπίζουν
με σοφία και σοβαρότητα.
Αν προσπαθήσουμε να τους πούμε ότι ο θάνατος είναι κάτι που αφορά μόνο τους άλλους και ποτέ εμάς, το πιθανότερο είναι να μας αντιμετωπίσουν με καχυποψία.
Η συμπεριφορά των παιδιών αποδεικνύει ότι η ωριμότητα δεν είναι πάντα ανάλογη των εμπειριών μας και των χρόνων ζωής μας. Και μπορώ να θυμηθώ αμέτρητα παραδείγματα παιδιών που συμπεριφέρονται με ωριμότητα που συχνά είναι μεγαλύτερη από αυτήν των ενηλίκων. Τα περισσότερα παιδιά νουθετούν τους γονείς τους όταν εκείνοι μιλούν άσχημα ή πετούν σκουπίδια στο δρόμο και τους παρηγορούν όταν τους βλέπουν στενοχωρημένους.
Ακόμη και τα πιο μικρά παιδιά είναι σε θέση να αντιληφθούν τη συναισθηματική μας κατάσταση και μπορούν να μας παρηγορήσουν όταν δε νοιώθουμε καλά. Μην περιμένετε λοιπόν τις εμπειρίες των χρόνων που περνούν να σας ωριμάσουν, η ωριμότητα είναι στάση ζωής που δεν έρχεται μόνο με τα χρόνια. Πρότυπα ωριμότητας μπορείτε να αναζητήσετε παντού γύρω σας, όπως στη συμπεριφορά των παιδιών, σε βιβλία που θα βρείτε στη βιβλιοθήκη σας, σε αξιοπρόσεκτα παραδείγματα της δράσης κάποιων συνανθρώπων μας, στα βιογραφικά διάσημων ανθρώπων. Ακόμη
στο δρόμο προς την ωριμότητα μπορεί να μας βοηθήσει η εσωτερική αναζήτηση και ο διαλογισμός.
Ωριμότητα σημαίνει ικανότητα να προβλέπουμε τις συνέπειες των πράξεών μας, σ΄ εμάς αλλά και τους γύρω μας, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να χαλιναγωγούμε τις παρορμητικές τάσεις που μας εμποδίζουν να πετύχουμε τους στόχους μας. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, στη δουλειά μας, τις σχέσεις μας με τους άλλους ή την καθημερινότητά μας, η ωριμότητα είναι ένα πολύτιμο εφόδιο που θα μας βοηθήσει να βρούμε το σωστό δρόμο και δυστυχώς δεν είναι πάντα αυτονόητη για όλους μας. Ας μιμηθούμε λοιπόν τα παιδιά στην ωριμότητα που επιδεικνύουν.
«Η ωριμότητα του ανθρώπου
είναι να ξαναβρίσκει τη σοβαρότητα
που είχε σαν παιδί όταν έπαιζε»
Νίτσε
