Καθώς οι Σταυροφορίες αποτελούν πολύ σημαντικό ιστορικό γεγονός, ας ρίξουμε μια ματιά σε 15 ενδιαφέροντα γεγονότα για αυτές
Οι Σταυροφορίες ήταν ουσιαστικά μια σειρά θρησκευτικών πολέμων που ξεκίνησε από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στη μεσαιωνική περίοδο με τους σταυροφόρους να πραγματοποιούν πολλές εκστρατείες που εγκρίθηκαν από την εκκλησία. Καθώς οι Σταυροφορίες αποτελούν πολύ σημαντικό ιστορικό γεγονός, ας ρίξουμε μια ματιά σε 15 ενδιαφέροντα γεγονότα για αυτές.
1.Το 1095 ο Πάπας Ουρβανός Β’ κήρυξε την Α’ Σταυροφορία
Το 1095, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ Κομνηνός ζήτησε στρατιωτική υποστήριξη από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στη σύγκρουσή του με τους Τούρκους. Ο Πάπας Ουρβανός Β’ υποστήριξε το αίτημά του και ενθάρρυνε τους πιστούς Χριστιανούς να πάρουν τα όπλα και να βαδίσουν στην Ιερουσαλήμ.
Κρατάει κακία ο αραβο-μουσουλμανικός κόσμος;
Παραδόξως, η απάντηση είναι όχι. Στην πραγματικότητα, ο αραβο-μουσουλμανικός κόσμος δεν ήξερε καν τη λέξη «σταυροφορία» μέχρι την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον 19ο αιώνα. Οι περισσότερες αραβικές κοινωνίες είχαν ξεχάσει εδώ και καιρό αυτούς τους πολέμους, καθώς είχαν συμβεί αιώνες πριν.
Οι Σταυροφορίες δεν ήταν μόνο μάχες μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλάμ
Αν και βλέπουμε τις Σταυροφορίες ως αγώνα μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, στην πραγματικότητα περιλάμβαναν συγκρούσεις και με άλλες κοινότητες, όπως Εβραίους και Παγανιστές. Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια της Λαϊκής Σταυροφορίας, οι σταυροφόροι σφάγιασαν πολλές εβραϊκές κοινότητες.
Η προέλευση της λέξης «Σταυροφορίες»
Οι Σταυροφορίες αρχικά ήταν απλώς στρατιωτικές αποστολές. Έλαβαν τη σημερινή τους σημασία στα τέλη του 18ου αιώνα. Η ρίζα της λέξης προέρχεται από τη γαλλική λέξη croisade του 16ου αιώνα, που ουσιαστικά σημαίνει «σημαδεμένος με τον σταυρό».
Προγενέστερες λέξεις για τις Σταυροφορίες
Προηγούμενες λέξεις για τη «σταυροφορία» ήταν iter (ταξίδι) και peregrinatio (προσκύνημα).
Κανείς δε συνειδητοποιούσε τον σκοπό των Σταυροφοριών για αιώνες
Μοιάζει ειρωνικό, κι όμως αρχικά κανείς δε συνειδητοποίησε τον σκοπό των Σταυροφοριών. Αυτό συνέβη επειδή, κατά τη διάρκεια των μεσαιωνικών αιώνων, υπήρξαν πολλές μάχες μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων. Όταν λοιπόν οι σταυροφόροι εισέβαλαν στο Λεβάντε, οι περισσότεροι πίστευαν ότι αυτό ήταν απλώς μια ακόμη επιδρομή.
Ωστόσο, όταν οι Χριστιανοί έμειναν πίσω και κυβέρνησαν τις νέες περιοχές τους ως «Χριστιανικό κόσμο», ο σκοπός των επιθέσεων έγινε φανερός στους ντόπιους. Επίσης, μόλις το 1105, οι κατακτημένοι μουσουλμάνοι άρχισαν να μιλούν για την τζιχάντ ως απάντηση στις σταυροφορίες, και ήταν το 1144 που την ξεκίνησαν πραγματικά.
Οι Σταυροφορίες δεν πραγματοποιήθηκαν εξ ολοκλήρου από τους Καθολικούς
Κατά τους μεσαιωνικούς αιώνες, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ήταν Καθολικοί, έτσι πολλοί άνθρωποι συνδέουν τις Σταυροφορίες μαζί τους. Ωστόσο, μαζί με τους Καθολικούς σταυροφόρους συχνά συμμετείχαν μέλη της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Αρμένιοι Χριστιανοί, Ρώσοι Χριστιανοί και Έλληνες Χριστιανοί.
Ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος σταυροφόρος;
Ο Κολόμβος ήταν πιστός Χριστιανός. Και σύμφωνα με μια θεωρία, μπορεί να ήταν σταυροφόρος. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, όταν ο Κολόμβος εκμεταλλεύτηκε τις περιοχές της Καραϊβικής, στην πραγματικότητα συσσώρευε κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει μια νέα σταυροφορία.
Οι Tafurs, οι διαβόητοι πεινασμένοι σταυροφόροι
Η λέξη «Tafurs» ουσιαστικά μεταφράζεται σε ζητιάνος. Ήταν ένα διαβόητο τμήμα των σταυροφόρων που είχαν ορκιστεί στη φτώχεια. Δεν είχαν περιουσία και έτρωγαν μόνο χόρτα και ρίζες. Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσιεύματα, είχαν επιδοθεί ακόμα και στον κανιβαλισμό.
«Deus vult!» Η επίσημη κραυγή μάχης των σταυροφόρων
Σύμφωνα με το Gesta Francorum Chronicle, το Deus vult (ο Θεός το θέλει) ήταν η κραυγή μάχης της Πρώτης Σταυροφορίας, ενώ έγινε η κραυγή μάχης και για τις επόμενες Σταυροφορίες.
Η Πρώτη Σταυροφορία ήταν η μόνη επιτυχημένη
Η Πρώτη Σταυροφορία ξεκίνησε για την ανάκτηση των Αγίων Τόπων της Ιερουσαλήμ από τη Μουσουλμανική Αυτοκρατορία των Σελτζούκων. Οι σταυροφόροι είχαν επιτυχία στην εκστρατεία τους. Ένας λόγος που συνέβαλε σε αυτό ήταν το γεγονός πως κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, οι μουσουλμάνοι ήταν διχασμένοι και πολύ καχύποπτοι μεταξύ τους.
Οι σταυροφόροι λεηλάτησαν μια χριστιανική πόλη
Ένα ενδιαφέρον γεγονός για την Τέταρτη Σταυροφορία είναι ότι είχε ως στόχο μια χριστιανική πόλη με το όνομα Zara. Λόγω της αποτυχίας των προηγούμενων Σταυροφοριών, ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ’ κήρυξε νέα σταυροφορία. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, περίπου 35.000 άνδρες συγκεντρώθηκαν για τον σκοπό αυτό. Πολλοί από αυτούς τους άνδρες χρειάζονταν χρήματα για να μπορέσουν να ταξιδέψουν, ενώ οι περισσότεροι κατάγονταν από τη Βενετία. Ο Πάπας ζήτησε από τους Βενετούς να του δώσουν πρόσβαση στα πλοία τους για να μεταφέρουν τους σταυροφόρους σε αντάλλαγμα για πληρωμή. Ωστόσο, δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν κεφάλαια.
Η απάντηση ήρθε με την επίθεση στην πόλη Zara, η οποία είχε επαναστατήσει κατά της Ενετοκρατίας το 1183 και ανακηρύχθηκε μέρος του Βασιλείου της Ουγγαρίας. Οι Βενετοί διέταξαν τους σταυροφόρους να λεηλατήσουν την πόλη για τα πλούτη της, ενώ παράλληλα έπαιρναν την εκδίκησή τους. Ο Πάπας τάχθηκε ενάντια σε αυτό, αλλά οι σταυροφόροι δεν του έδωσαν καμία σημασία. Συνέχισαν να λεηλατούν, να ληστεύουν και να κακοποιούν τους κατοίκους της Zara. Κι όμως, η Τέταρτη Σταυροφορία δε σταμάτησε εδώ. Οι σταυροφόροι στη συνέχεια προχώρησαν στη λεηλασία μιας ακόμα χριστιανικής πόλης, της Κωνσταντινούπολης.
Η συμβολή στην πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
Ένα ακόμα γεγονός σχετικά με την Τέταρτη Σταυροφορία είναι ότι συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία ενός ισχυρού διαχωρισμού μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων Χριστιανών. Τέλος, η σταυροφορία έδωσε ένα μη αναστρέψιμο πλήγμα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τελικά οδήγησε στην παρακμή και την πτώση της.
Η Σταυροφορία των παιδιών
Η Σταυροφορία των Παιδιών του 1212 ήταν ένα ατυχές γεγονός που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της φρενίτιδας των σταυροφοριών που επικρατούσε στην Ευρώπη. Μια τεράστια ομάδα 30.000 νεαρών ορκίστηκαν σταυροφόροι και ξεκίνησαν να διεκδικούν εκ νέου τους Αγίους Τόπους. Ωστόσο, αυτή δε θεωρήθηκε επίσημη σταυροφορία και δεν εγκρίθηκε από τον Πάπα.
Η σταυροφορία ήταν μια αποτυχία. Επιπλέον, κανένα από τα παιδιά δεν έφτασε ποτέ στην Ιερουσαλήμ, καθώς τα περισσότερα από αυτά πέθαναν ή πουλήθηκαν ως σκλάβοι.
Ναΐτες Ιππότες
Οι σταυροφόροι χρησιμοποίησαν τις υπηρεσίες των Ναϊτών Ιπποτών, οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν οι καλύτεροι πολεμιστές τους. Οι Ναΐτες Ιππότες διαδραμάτισαν επίσης καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της οικονομικής υποδομής σε ολόκληρο τον Χριστιανικό κόσμο και πραγματοποίησαν αρκετές καινοτομίες στην οικονομία.
Διαβάστε ακόμα:
Οι 11 πιο «κακές» βασίλισσες που έμειναν στην ιστορία
Post Views: 45
