Η σημαία της Ταϊλάνδης και 8 άγνωστες πληροφορίες για αυτή

Κάθε χώρα έχει την σημαία της και κάθε σημαία την ιστορία της. Ανακαλύψτε 8 πληροφορίες για τη σημαία της Ταϊλάνδης που μας έκαναν εντύπωση  

Οι κάτοικοι  της Ταϊλάνδης είναι θερμοί πατριώτες και τρέφουν αισθήματα σεβασμού  απέναντι στην εθνική τους σημαία. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η σημαία της χώρας μπορεί να προβάλλεται πολύ συχνά στην τηλεόραση ή στους δρόμους και τα δημόσια κτίρια καθώς αποτελεί το σύμβολο του πολιτισμού και της κοινωνίας της Ταϊλάνδης.

Παρόλο που η σημαία της Ταϊλάνδης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος πολλών επίσημων και ανεπίσημων τελετών (υπάρχει ένα ευρύ φάσμα τελετών στην Ταϊλάνδη), δεν είναι μόνο τα επίσημα κυβερνητικά κτίρια που φέρουν τη σημαία, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες.

Στην πραγματικότητα, στην Ταϊλάνδη η εθνική σημαία μπορεί να κυματίζει σε αυτοκίνητα, σε σκάφη, σε εστιατόρια, στην άκρη του δρόμου ή ακόμη και σε πάγκους τροφίμων! Μπορεί επίσης να τη δείτε σε ορισμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις, σε σπίτια και σε διάφορα μέσα μεταφοράς. Πράγματι, για πολλούς ανθρώπους στη χώρα της Ταϊλάνδης οι σημαίες θεωρούνται υπερήφανο έμβλημα του έθνους.

Η ταϊλανδέζικη σημαία έχει μερικές ιστορίες πίσω από αυτήν που αποτυπώνονται με ιστορικούς όρους. Η πρώτη επίσημη σημαία ήταν πραγματικά διαπιστευμένη στον βασιλιά Μογκούτ (Βασιλιάς Ράμα IV), ο οποίος ήταν στην πραγματικότητα υπεύθυνος για πολλούς άλλους από τους εκσυγχρονισμούς που έλαβαν χώρα στο έθνους.

Μάλιστα, η ταϊλανδέζικη σημαία μπορεί να κυματίζει είτε μόνη της, είτε μπορεί επίσης να τη δείτε ανάμεσα σε άλλες σημαίες που έχουν τη δική τους σημασία.

Για παράδειγμα, η εθνική σημαία μπορεί να βρίσκεται σε μια έγχρωμη σημαία με τα βασιλικά διακριτικά. Αυτή είναι η σημαία του Βασιλιά με χρώμα που αντιπροσωπεύει την ημέρα που γεννήθηκε. Ομοίως, η βασίλισσα θα έχει επίσης τη δική της σημαία, και πάλι με ένα συγκεκριμένο χρώμα που θα συμβολίζει την ημέρα που γεννήθηκε. (Στην Ταϊλάνδη χρησιμοποιείται σύστημα χρωματικής κωδικοποίησης για συγκεκριμένες ημέρες της εβδομάδας, δηλαδή το μπλε είναι για την Παρασκευή.)

Μερικές φορές σημαίες που βρίσκονται δίπλα από την εθνική είναι πιθανό να είναι κίτρινες (και το κίτρινο αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα την ημέρα κατά την οποία γεννήθηκε ο τελευταίος βασιλιάς της Ταϊλάνδης). Ειδικά σε ναούς και άλλες πολιτιστικές ή κοινωνικές συγκεντρώσεις όπως φεστιβάλ, είναι σύνηθες να βλέπουμε μια ταϊλανδέζικη σημαία δίπλα σε μια κίτρινη σημαία που φέρει ένα στρογγυλό σύμβολο.

Αυτή η κίτρινη σημαία όμως είναι στην πραγματικότητα μια βουδιστική σημαία, με τον κύκλο να αποτελεί μια αναπαράσταση του Dharmachakra στο βουδισμό, ο οποίος είναι επίσης γνωστός ως τροχός της ζωής ή τροχός της διδασκαλίας με βουδιστικούς όρους.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες πτυχές της εθνικής σημαίας της Ταϊλάνδης με τα δέκα κορυφαία γεγονότα που αφορούν στην ιστορία της.

1.Η πρώτη σημαία ήταν ενός χρώματος

Αρχική, η πρώτη σημαία της Ταϊλάνδης, η οποία είχε χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Narai στα μέσα έως τα τέλη του 17ου αιώνα, όταν η χώρα ήταν γνωστή ως Σιάμ, ήταν μια απλή κόκκινη σημαία.

Προφανώς, όμως, άλλα κράτη και περιοχές παρουσίαζαν επίσης παρόμοιες σημαίες σε αυτό το χρονικό σημείο, και καθώς οι εμπορικές υποθέσεις αυξήθηκαν, κρίθηκε απαραίτητο να προστεθεί κάτι επιπλέον σε αυτή την απλή κόκκινη σημαία. Αυτό έγινε με την προσθήκη ενός συμβόλου στο σχέδιο καθιστώντας τη πιο εύκολα αναγνωρίσιμη.

Έτσι, το 1782, ένας λευκός τροχός (γνωστός στα Ταϊλανδικά ως τσάκρα), προστέθηκε στη σημαία. Αυτό ήταν ένα σύμβολο της κυρίαρχης δυναστείας Τσάκρι και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη σημαία των ναυτικών σκαφών.

Ωστόσο, αυτός ο σχεδιασμός θεωρήθηκε επίσης πολύ αδύναμος για την ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων, και έτσι το 1855 ο βασιλιάς Mongkut (Rama IV), αποφάσισε μια κόκκινη σημαία με ένα σύμβολο λευκού ελέφαντα στο κέντρο.

Ο σπάνιος λευκός ελέφαντας χρησίμευσε ως σύμβολο καλής τύχης για το έθνος της Ταϊλάνδης, και με αυτήν την αντίληψη ο βασιλιάς δημιούργησε την πρώτη επίσημη σημαία, την οποία είχαν τόσο τα κρατικά όσο και τα ιδιωτικά σκάφη.

Επιπλέον, στις 21 Νοεμβρίου 1916, σημειώθηκαν περισσότερες αλλαγές στη σχεδίαση. Ο ελέφαντας αφαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε από δύο οριζόντιες άσπρες ρίγες σε κόκκινο φόντο. Αυτός ο τελευταίος σχεδιασμός αποτελεί και σήμερα το μεγαλύτερο μέρος αυτού που θεωρείται πλέον το σύγχρονο ταϊλανδέζικο έμβλημα.

2. Η σημερινή σημαία είναι 103 ετών

Η σημερινή ταϊλανδέζικη σημαία ως έχει είναι στην πραγματικότητα μια από τις παλαιότερες σημαίες στον κόσμο, που αποκτήθηκε επίσημα μέσω βασιλικού διατάγματος που εκδόθηκε από τον βασιλιά, Ράμα VI, στις 28 Σεπτεμβρίου 1917. Ωστόσο, για να υπήρχαν ακόμη πιο μικρές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν στο σχέδιο.

Η κόκκινη λωρίδα στο κέντρο άλλαξε τώρα σε μπλε και έτσι η χώρα υιοθέτησε το συγκεκριμένο σχέδιο της σημαίας που παραμένει αμετάβλητο μέχρι σήμερα.

Ορισμένες ιστορικές απόψεις ισχυρίζονται ότι η μεσαία λωρίδα άλλαξε από κόκκινο σε μπλε για να εκπροσωπήσει τον ίδιο τον Βασιλιά Ράμα VI, ο οποίος γεννήθηκε την Παρασκευή, και ως εκ τούτου σύμφωνα με την ταϊλανδέζικη παράδοση για μέρες της εβδομάδας, το μπλε ήταν το χρώμα του.

Ωστόσο, άλλοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι μάλλον ο λόγος για την αλλαγή χρώματος ήταν διαφορετικός και αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά.

3.Τα χρώματα της σημαίας έχουν συγκεκριμένες παραστάσεις

Τα χρώματα της σημαίας γενικά αντιπροσωπεύουν έθνος, θρησκεία και βασιλιά.

Πιο συγκεκριμένα, η κόκκινη λωρίδα θεωρείται ως σύμβολο του αίματος του λαού της Ταϊλάνδης που το έχυσε ως επί το πλείστον για το καλό της χώρας του.

Η λευκή λωρίδα αντιπροσωπεύει τη θρησκεία – ειδικά τον Βουδισμό στην Ταϊλάνδη – μαζί με την αγνότητα καθώς και τους ηθικούς κώδικες και νόμους που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Βουδισμού.

Το μπλε παραπέμπει στον θεσμό των δικαιωμάτων που θεωρείται το θεμέλιο του έθνους και καθοδηγεί το έθνος. Αν και, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η επιλογή αυτού του συγκεκριμένου χρώματος λέγεται από ορισμένους ιστορικούς ότι πηγάζει από το γεγονός ότι ο βασιλιάς που το αποφάσισε γεννήθηκε σε μια… «μπλε Ημέρα».

4.Τα χρώματα επηρεάστηκαν από τις σημαίες άλλων εθνών

Η Ταϊλάνδη ήταν μια από τις λίγες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας που ξέφυγε από τον έλεγχο του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και του αποικισμού. Ωστόσο, καθιέρωσε και διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Δυτικό Κόσμο καθ ‘όλη τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με αποτέλεσμα το έθνος να γίνει ένας από τους Συμμάχους.

Έτσι μια άλλη ιστορία που σχετίζεται με τη σημαία και τα χρώματα της είναι ότι ο Βασιλιάς Ράμα VI άλλαξε το χρωματικό σχέδιο της εθνικής σημαίας για να τιμήσει τη σχέση της χώρας του με τους Δυτικούς συμμάχους. Επίσης, το έκανε για να της δώσει μια πιο «μοντέρνα» εμφάνιση.

Αυτή η ενέργεια ήταν που έδωσε στη συνέχεια στην ταϊλανδέζικη σημαία τα «χρώματα της ελευθερίας» που χρησιμοποιούν οι δυτικοί σύμμαχοί της, δηλαδή η Βρετανία, η Γαλλία, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Το ταϊλανδικό ναυτικό υιοθέτησε την ίδια σημαία με μια μικρή παραλλαγή προσθέτοντας έναν κόκκινο κεντρικό δίσκο με έναν λευκό ελέφαντα. Αυτός ο σχεδιασμός της σημαίας παραμένει σε χρήση σήμερα.

5. Η σημαία είναι γνωστή στα Ταϊλανδικά ως «Thong Trairong»

Ο όρος «Thong Trairong» σημαίνει «τρίχρωμη σημαία» στην ταϊλανδέζικη γλώσσα, αν και η ορθογώνια σημαία στην πραγματικότητα έχει πέντε οριζόντιες ρίγες (συμπεριλαμβανομένων των λευκών) με την κεντρική μπλε λωρίδα να είναι διπλάσια από κάθε μία από τις άλλες τέσσερις, προφανώς για λόγους συμμετρίας.

6.Η Ταϊλάνδη έχει ημέρα εθνικής σημαίας

Η Ταϊλάνδη έχει πολλές ειδικές μέρες με εθνικές αργίες για να τις συνοδεύσει και η Εθνική Ημέρα Σημαίας είναι μία από αυτές. Πολλοί Ταϊλανδοί γιορτάζουν την Ημέρα Εθνικής Σημαίας της Ταϊλάνδης, η οποία πέφτει στις 28 Σεπτεμβρίου, όταν η σημερινή τους σημαία υιοθετήθηκε επίσημα. Το 2017, η χώρα γιορτάζει την 100ετή επέτειο του διατάγματος από τον βασιλιά Ράμα VI, που έκανε τη σημαία του Τρα Ρονγκ (τρίχρωμη) τη νέα σημαία του έθνους.

7.Η σημαία ανεβαίνει και κατεβαίνει κάθε μέρα

Σε κάθε σχολείο, πανεπιστήμιο, κυβερνητικό ίδρυμα ή σε οποιοδήποτε ίδρυμα η σημαία θα υψώνεται κάθε πρωί στις 8. Η υποστολή της γίνεται στις 6 μ.μ. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα μέρη που κατοικούνται και σίγουρα σε δημόσιους χώρους, όπως πάρκα κτλ. Αυτή η πρακτική είναι πολύ συνηθισμένη στη χώρα ενώ η έπαρση και η υποστολή της σημαίας συνήθως συνοδεύεται από τον ήχο του εθνικού ύμνου της Ταϊλάνδης, σε εξαιρετικά υψηλή ένταση, μέσω δυνατών ηχείων .

Στην πραγματικότητα, όποιος έχει επισκεφθεί την Ταϊλάνδη θα έχει παρατηρήσει με κάποια έκπληξη ή ακόμα και σύγχυση πώς, τόσο στις 8πμ το πρωί όσο και στις 6μμ το βράδυ, όλα «σταματούν» (κυριολεκτικά) καθώς παίζεται ο εθνικός ύμνος και αποδίδεται σεβασμός και τιμές στη σημαία και το έθνος.

8.Υπάρχουν αυστηροί νόμοι που σχετίζονται με τη σημαία της Ταϊλάνδης

Ο νόμος της χώρας προβλέπει ότι «όποιος κριθεί ένοχος για τη βεβήλωση σημαιών υπόκειται σε ποινή φυλάκισης ή πρόστιμο». Προφανώς ο όρος «βεβήλωση» σημαίνει ότι η σημαία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, να στερεώνεται, να εμφανίζεται ή να αποθηκεύεται με οποιονδήποτε τρόπο που θα μπορούσε να θεωρηθεί επιβλαβής ή ασεβής.

Επιπλέον, δεν επιτρέπεται σε κανέναν να προσθέσει ή να επισυνάψει τίποτα στη σημαία, όπως γράμματα, εικόνες, διακριτικά ή άλλα είδη σήματος, τα οποία μπορεί να θεωρηθούν ως υποτιμητικά με οποιονδήποτε τρόπο.  Ίσως να αφορά και τους τουρίστες που έχουν τη συνήθεια να χρησιμοποιούν σημαίες ως μπαντάνες στις ζεστές τροπικές περιοχές.