Η καλή στοματική φροντίδα φαίνεται ότι ήταν ψηλά στην ημερήσια διάταξη για τον άνθρωπο από την αρχαιότητα. Πως, όμως, και πότε εφευρέθηκε η οδοντόβουρτσα;
Αλήθεια έχετε αναρωτηθεί πότε εφευρέθηκε η οδοντόβουρτσα; Τα στοιχεία που βρέθηκαν σε αιγυπτιακούς τάφους χρονολογούν τις πρώτες οδοντόβουρτσες από το 3500 – 3000 π.Χ., όταν οι Αιγύπτιοι και οι Βαβυλώνιοι έφτιαχναν οδοντόβουρτσες ξεφλουδίζοντας τις άκρες των κλαδιών.
Γύρω στο 1600 π.Χ., οι Κινέζοι ανέπτυξαν «μασητικά ραβδιά», κλαδιά που έπαιρναν από αρωματικά δέντρα και τα μασούσαν για να γλυκάνουν την αναπνοή.
Γρήγορα μπροστά πολλές εκατοντάδες χρόνια στον 15ο αιώνα και οι Κινέζοι ανακάλυψαν την πρώτη φυσική βούρτσα με τρίχες. Οι τρίχες από το λαιμό ενός χοίρου ήταν στερεωμένες σε λαβές από κόκαλο ή μπαμπού.
Όταν αυτή η εφεύρεση βρήκε το δρόμο της στην Ευρώπη, προσαρμόστηκε για να χρησιμοποιεί τρίχες αλόγου που ήταν πολύ πιο μαλακές.
Το 1780 ο William Addis εφηύρε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως σύγχρονη οδοντόβουρτσα. Ήταν ένας κρατούμενος ο οποίος φυλακίστηκε επειδή προκάλεσε ταραχές στο Σπιτάλφιλντς.
Μέσα στο κελί του λέγεται ότι αυτός προσάρτησε τρίχες χοίρου σε μια ειδικά σκαλισμένη λαβή από κόκαλο αγελάδας.
Το σχέδιο της Αντίς αναπτύχθηκε περαιτέρω το 1844 όταν αναπτύχθηκε η πρώτη βούρτσα τριών σειρών.
Η οδοντόβουρτσα δεν έγινε πραγματικά μοντέρνα μέχρι το 1938, όταν η Du Pont ανακάλυψε το νάιλον και έτσι μέχρι τη δεκαετία του 1950 οι οδοντόβουρτσες είχαν πολύ πιο μαλακές τρίχες που προτιμούσαν πολύ οι καταναλωτές και ήταν πιο πρακτικές και εύχρηστες.
