Αυτές είναι οι 5 χειρότερες πανδημίες στην ανθρώπινη ιστορία

Όλες τους οι παραπάνω πανδημίες επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την ανθρώπινη εξέλιξη…

Πριν από τον κορονοϊό, ιοί και πανδημίες χτυπούν τους ανθρώπινους πολιτισμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η πιο παλιά καταγεγραμμένη εξάπλωση ενός ιού έλαβε χώρα το 430 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, όπου ο Λοιμός των Αθηνών» όπως ονομάστηκε, προκάλεσε τον θάνατο μιας μεγάλης μερίδας των κατοίκων, μεταξύ των οποίων και ο Περικλής, ενώ λέγεται ότι στην αντιμετώπισή του, συνεισέφερε ο πατέρας της Ιατρικής, Ιπποκράτης.

Οι περισσότερες από τις παρακάτω πανδημίες, πέρα από το να σκορπούν μαζικά τον θάνατο, είναι πολύ καλές και στο να θέτουν μεγάλα ερωτήματα στον άνθρωπο, για την αξία και το νόημα της ζωής.

Οι παρακάτω 5 πανδημίες άλλαξαν τον ρου της ανθρώπινης ιστορίας.

1. Η πανώλη του 541 – 750 μ.Χ.

Η ηγεμονία του Ιουστινιανού,  αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά τον 6^ο αιώνα, επλήγη σε μεγάλο βαθμό από την εξάπλωση της βουβωνικής πανώλης, γνωστής σήμερα ως η «πανώλη του Ιουστινιανού». Η πανδημία αυτή σκότωσε περί τα 30-50 εκατομμύρια ανθρώπους, σχεδόν τον μισό πληθυσμό ανθρώπων στον πλανήτη εκείνη την εποχή, χωρίς βέβαια τα στοιχεία αυτά να θεωρούνται απόλυτα, καθώς οι επιστήμονες ακόμα προσπαθούν να βρουν τους ακριβείς αριθμούς σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα. Φυσικά, όπως και σήμερα, επηρέασε αρνητικά το εμπόριο, ζημιώνοντας έτσι την Αυτοκρατορία, δίνοντας την ευκαιρία σε άλλους πολιτισμούς να πάρουν πίσω εδάφη που αρχικά τους ανήκαν στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και σε περιοχές της Ασίας. Ως αποτέλεσμα, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δε μπόρεσε ποτέ να ενωθεί και έπειτα ξεκίνησε η εποχή του Μεσαίωνα.

2. Μαύρος Θάνατος 1347 – 1351

Ανάμεσα στο 1347 με το 1351, η βουβωνική πανώλη εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη, σκοτώνοντας περίπου 25 εκατομμύρια ανθρώπους. Έτσι, ο πληθυσμός της Ευρώπης χρειάστηκε πάνω από 200 χρόνια για να φτάσει στα επίπεδα πριν από τον ιό, ο οποίος πιθανότατα σκότωσε περισσότερους ανθρώπους στην Ασία, και ειδικά στην Κίνα, όπου θεωρείται ότι γεννήθηκε. Άλλες συνέπειες της πανδημίας, η οποία αργότερα έγινε γνωστή ως «μαύρος θάνατος», ήταν η πτώση της δουλείας, καθώς είχαν σκοτωθεί τόσοι άνθρωποι, που οι επιζώντες είχαν ξαφνικά, περισσότερες εργασιακές επιλογές. Η ποιότητα ζωής αυξήθηκε σημαντικά, η κοινωνική ανέλιξη έγινε ευκολότερη και οι εχθροπραξίες διακόπηκαν για ένα μικρό χρονικό διάστημα.

Από την άλλη πλευρά, η καταστροφή αυτή έφερε μαζί της την αύξηση του μυστικισμού, του ρατσισμού, των προκαταλήψεων και την αμφισβήτηση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

3. Ευλογιά 15ος – 17ος αιώνας

Φτάνοντας στην Αμερικανική ήπειρο το 1492, οι Ευρωπαίοι έφεραν μαζί τους πολλές νέες ασθένειες, μεταξύ των οποίων και την ευλογιά. Η συγκεκριμένη νόσος σκοτώνει γύρω στο 30% των ανθρώπων που προσβάλλει, και συγκεκριμένα, αυτή την περίοδο σκότωσε περί τα 20 εκατομμύρια ανθρώπων, τουτέστιν σχεδόν το 90% του συνολικού πληθυσμού της ηπείρου. Η πανδημία αυτή βοήθησε τους ευρωπαίους να εποικήσουν και να αναπτυχθούν σε αυτή τη νέα ήπειρο, να εκμεταλλευτούν τους πόρους της και να μεταβάλλουν για πάντα την παγκόσμια οικονομία.

4. Χολέρα 1817 – 1823

Η πρώτη πανδημία της χολέρας ξεκίνησε από μια πόλη της Ινδίας και εξαπλώθηκε σχεδόν σε όλη τη χώρα και τις γειτονικές περιοχές, και αποτέλεσε την πρώτη από τις 7 πιο σημαντικές πανδημίες του συγκεκριμένου ιού. Σκόρπισε τον θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τους αιώνες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την έχει χαρακτηρίσει ως «ξεχασμένη πανδημία», υποστηρίζοντας ότι η 7^η επιστροφή της ξεκίνησε το 1961 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μολύνοντας 1,3 με 4 εκατομμύρια ανθρώπων ετησίως. Η μετάδοσή της μέσω μολυσμένων τροφών και νερού, έχει ως αποτέλεσμα να προσβάλλει κυρίως οικονομικά αδύναμες χώρες με ακραίες ανισότητες, την ώρα που οι πιο πλούσιες χώρες δεν την υπολογίζουν καν.

5. Ισπανική γρίπη ή Η1Ν1 1918 – 1919

Ο ιός Η1Ν1 πρόσβαλλε περίπου 500 εκατομμύρια ανθρώπους, ή το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού στις αρχές του 20^ου αιώνα, σκοτώνοντας 50 εκατομμύρια από αυτούς. Ένας σημαντικός παράγοντας που η εξάπλωσή του υπήρξε τόσο ραγδαία, ήταν η περίοδος κατά την ο οποία ξέσπασε, στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η δημόσια υγεία επλήγη σε μεγάλο βαθμό και δεν ήταν καθόλου έτοιμη να αντιμετωπίσει μία τέτοια πανδημία.

Δ.Γολεγός