Ας δούμε παρακάτω μερικά από εκείνα τα στοιχεία και τα οφέλη που κάνουν τα μήλα να ξεχωρίζουν.
Ο νόστιμος, κριτσανιστός καρπός της μηλιάς, το μήλο, καλλιεργείται ανά τον κόσμο εδώ και πάνω από 2.000 χρόνια.
Από την στιγμή που ανακαλύφθηκαν, τα μήλα και η τεράστια ποικιλία ειδών τους αποτελούν καθημερινή απόλαυση για τους περισσότερους από εμάς.
Τι το ιδιαίτερο όμως έχουν αυτά τα φρούτα που τους προσδίδει μία σχεδόν θρυλική διάσταση σε σχέση με τα υπόλοιπα;
Ας δούμε παρακάτω μερικά από εκείνα τα στοιχεία που κάνουν τα μήλα να ξεχωρίζουν.
Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα.
Όλοι έχουμε ακούσει τη γνωστή παροιμία, αλλά ξέρατε πως εμπεριέχει μεγάλη αλήθεια;
Υπάρχουν πολλά οφέλη για την υγεία που συνδέονται με τα μήλα.
Τα οξέα που περιέχουν τα μήλα βοηθούν στην καταπολέμηση της ουρικής αρθρίτιδας και της δυσπεψίας. Αυτά επίσης βοηθούν στο να χωνευτεί πιο γρήγορα το ίδιο το μήλο, αλλά και κάθε άλλο φρούτο που μπορεί να καταναλώσετε ταυτόχρονα.
Μία άλλη, ομοιοπαθητική μέθοδος που σχετίζεται με τα μήλα είναι το να φάτε ένα ώριμο, ξινό μήλο ακριβώς πριν πέσετε για ύπνο, για να καταπολεμήσετε την δυσκοιλιότητα.
Η Εύα όντως πήρε έναν απαγορευμένο καρπό, αλλά δεν ήταν μήλο.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, δεν ήταν απαραίτητα μήλο αυτό που η Εύα πήρε από το Δέντρο της Γνώσης στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, «Γένεση».
Στην πρωτότυπη ιστορία, ο καρπός που διαλέγει η Εύα λέγεται απλώς «καρπός» χωρίς να διευκρινίζεται ποιος είναι αυτός.
Έχουν υπάρξει πολλές θεωρίες ανά τους αιώνες για το τι καρπός ήταν, μεταξύ των οποίων είναι τα σύκα, οι ελιές, τα σταφύλια και οι μπανάνες.
Μόνο από τον 12ο αιώνα και μετά, το μήλο άρχισε να αναφέρεται ως ο «απαγορευμένος καρπός».
Τα μήλα είναι συχνά αντικείμενο μύθων και θρύλων.
Τα μήλα υπάρχουν στη ζωή μας για τόσα πολλά χρόνια που πολλές κουλτούρες στην Ευρώπη έχουν δημιουργήσει τους δικούς τους μύθους και θρύλους γύρω από αυτά.
Στην «Ιλιάδα», το επικό ποίημα του Ομήρου, ένα χρυσό μήλο παίζει καθοριστικό ρόλο σε μία σειρά από γεγονότα τα οποία τελικά οδήγησαν στην πτώση της Τροίας.
Στη σκανδιναβική μυθολογία, η θεά της νεότητας Idun έδωσε χρυσά μήλα στους θεούς για να διατηρηθούν νέοι μέχρι το τέλος του κόσμου. Υπάρχει επίσης ένας μύθος που σχετίζεται με αυτό, σύμφωνα με τον οποίο ο Loki, ένας απατεώνας θεός, απάγει την Idun και τότε οι υπόλοιποι θεοί αρχίζουν γρήγορα να γερνούν.
Αν φυτέψετε τους σπόρους από ένα μήλο, θα δημιουργηθεί μία νέα ποικιλία.
Τα μήλα έχουν ένα γενετικό χαρακτηριστικό που λέγεται «ετεροζυγωτικότητα», το οποίο σημαίνει πως οποιοδήποτε νέο δέντρο φυτρώνει από τους σπόρους ενός μήλου, θα αναπτυχθεί και θα γεννηθεί νέα ποικιλία.
Ως αποτέλεσμα αυτού, υπάρχουν σήμερα χιλιάδες γνωστές ποικιλίες μήλων.
Βέβαια ενώ αυτό είναι καταπληκτικό για την εξέλιξη των ειδών και την ικανότητα των μήλων να προσαρμόζονται και να επιβιώνουν σε νέα περιβάλλοντα, ταυτόχρονα καθιστά δυσκολότερη την καλλιέργειά τους.
Έτσι, αντί να γίνεται φύτευση μηλιών από σπόρους, χρησιμοποιείται συνήθως η τεχνική της «μεταμόσχευσης», η οποία ενώνει ένα μέρος του φυτού της επιθυμητής ποικιλίας με τις ρίζες μίας πολύ ανθεκτικότερης ποικιλίας που έχει αναπτυχθεί από σπόρους.
Εάν ολοκληρωθεί η διαδικασία με επιτυχία, το νέο φυτό θα δώσει έτσι την επιθυμητή ποικιλία μήλων.
Υπάρχουν χιλιάδες ποικιλίες μήλων.
Υπάρχουν πάνω από 7.500 γνωστές ποικιλίες μήλων, οι οποίες εμπίπτουν σε τρεις γενικές κατηγορίες: τον μηλίτη, το μήλο για μαγειρική και το μήλο για γλυκό.
Τα μήλα κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το μέγεθος, το χρώμα, την τραγανότητα, το άρωμα και τη γεύση τους, όπως επίσης και την πικρότητά τους.
Τα πιο πικρά μήλα χρησιμοποιούνται για τον μηλίτη και είναι σχεδόν μη φαγώσιμα όταν είναι ωμά. Αντίθετα, αυτά που χρησιμοποιούνται σε γλυκά όπως η μηλόπιτα, μπορούν να καταναλωθούν ευχάριστα και ως ωμά.
Τα μήλα αρχικά προήλθαν από το Καζανκστάν.
Οι περισσότεροι ίσως γνωρίζετε το Καζανκστάν από την επιτυχημένη ταινία «Borat» του 2006. Κάτι όμως που το «Borat» παρέλειψε να αναφέρει είναι πως το Καζανκστάν είναι η αληθινή γενέτειρα των μήλων.
Η ανάλυση DNA των σύγχρονων ποικιλιών μήλων έδειξε πως προέρχονται από μία άγρια ποικιλία γνωστή ως «Malus sieversii», η οποία μπορεί ακόμη να βρεθεί σε αφθονία στα βουνά του Καζανκστάν.
Photo by Natalie Grainger on Unsplash
