Μουσείο του Λούβρου: 5 κορυφαία αριστουργήματα τέχνης  

Ανακαλύψτε και θαυμάστε μερικά από τα σπουδαιότερα  εκθέματα ή μάλλον αριστουργήματα που φιλοξενούνται στο Λούβρο

Η νίκη της Σαμοθράκης (190 π.Χ., Αρχαία Ελλάδα)

Η φτερωτή θεά της Νίκης κυριαρχεί στο μουσείο του Λούβρου καθώς σκαρφαλώνει στην πλώρη ενός πλοίου (το γκρίζο μάρμαρο υποδηλώνει πλοίο από τη Ρόδο).

Θαυμάσιο δημιούργημα της ελληνιστικής εποχής αξίζει τον τίτλο του ενός από τα τρία πιο σημαντικότερα κομμάτια του Λούβρου. Δεν είναι απαραίτητη η φαντασία σας για να δει\ίτε τον άνεμο να φυσάει το λεπτό υλικό της ή να νιώθει τη δύναμη της  σιγουριάς που αποπνέει.

Το γλυπτό σου δίνει επίσης την αίσθηση της κίνησης  προς τα εμπρός. Για να μπορείτε να το δείτε από την κατάλληλη γωνία, σημειώστε πώς το γλυπτό είναι περίπου σμιλεμένο στα αριστερά. Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου εκκενώθηκε με τη Μόνα Λίζα, ο Θνήσκων σκλάβος του Μιχαήλ Αγγέλου και την Αφροδίτη της Μήλου να κρύβονται στο Château de Valençay.

Ο θνήσκων Σκλάβος του Μιχαήλ Άγγελου (1513-1516)

Το συγκεκριμένο έργο, ο θνήσκων Σκλάβος του Μιχαήλ Άγγελου προοριζόταν για τον τάφο του Πάπα Ιούλιου Β ‘, Η δημιουργία του έργου ξεκίνησε το 1505 και ολοκληρώθηκε σε πολύ μειωμένη κλίμακα το 1545. Ο στριμωγμένος, στριμμένος Σκλάβος διέπεται ξεκάθαρα από αγωνία, στέκεται εδώ σε στάση Κοντράποστο δηλαδή αντίρροπη ή χιαστί στάση με το ένα πόδι να κρατά το βάρος του, ενώ το άλλο πόδι να παραμένει χαλαρό. Αυτή η στάση ωθεί τους γοφούς και τους ώμους να στηρίζονται σε αντίθετες γωνίες. Η συγκεκριμένη κλασική πόζα αναπόφευκτα δίνει μια καμπύλη σε ολόκληρο τον κορμό του. Αλήθεια εσείς μπορείτε να σταθείτε έτσι;

Η Αφροδίτη της Μήλου (100 π.Χ., Κυκλάδες, Ελλάδα)

Όλα τα όμορφα πράγματα αποπνέουν ένα μυστήριο.  Αυτή η γυναίκα που όλοι γνωρίζουμε ως η Αφροδίτη της Μήλου θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν Αμφιτρίτη, η οποία λατρευόταν στο νησί της Μήλου. Οι ιστορικοί της τέχνης πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα αντίγραφο του 100 π.Χ., ωστόσο, διαθέτει τα τυπικά χαρακτηριστικά του 5ου αιώνα π.Χ., όπως η αρμονία του προσώπου της, η αδιαφορία και η αδιαλλαξία που αποπνέει. Αλλά πολλές άλλες λεπτομέρειες την τοποθετούν στην ελληνιστική περίοδο (3ος-1ος αιώνας π.Χ.), όπως η σπειροειδής της σύνθεση (Στέκεται σε στάση Contrapposto), τα μικρά στήθη και το επίμηκες σώμα της αλλά και το πιο σημαντικό: οι πτυχώσεις του ενδύματος που είναι τυλιγμένο γύρω από τους γοφούς της. Ακόμη, η δεξιά πλευρά φαίνεται πιο καλοδουλεμένη και έτσι πολλοί ιστορικοί τέχνης θεωρούν ότι προοριζόταν να τοποθετηθεί σε σημείο που ο κόσμος θα έβλεπε τη θεά από τα δεξιά. Πρόκειται για τεχνοτροπία που υποδηλώνει  ότι ήταν έργο δημιουργήθηκε σε περίοδο κατά την οποία συντελείτο στροφή στον κλασικισμό.

Η ελευθερία οδηγεί τον λαό του Eugène Delacroix, 1830

Εδώ η ελευθερία υπερασπίζεται τη τρίχρωμη γαλλική σημαία (το κόκκινο, το λευκό και το μπλε συμβολίζουν την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφότητα). Στην πραγματικότητα, αυτός ο πίνακας αντιπροσωπεύει τη Γαλλία σε τέτοιο βαθμό που το πρόσωπο της απεικονιζόταν στο χαρτονόμισμα των 100 φράγκων προτού κυκλοφορήσει το ευρώ το 2002, όταν το νόμισμα της Γαλλίας ήταν το  «φράγκο». Η ελευθερία του Delacroix  είναι εθνικό σύμβολο που αντιπροσωπεύει το θρίαμβο της Γαλλικής Δημοκρατίας επί της μοναρχίας, και ως εκ τούτου εμφανίζεται παντού, από τα μικρά γραμματόσημα και τα νομίσματα του ευρώ έως το τεράστιο άγαλμα που βρίσκεται στην Place de la Republique.

Μεγάλη Σφίγγα (Παλαιό Βασίλειο, 2600 π.Χ., Παλαιό Βασίλειο)

Η αιγυπτιακή ονομασία για μια σφίγγα ήταν το «Shesep-Ankh» ή «ζωντανή εικόνα». Αποτελούσε μια συμβολική αναπαράσταση της στενής σχέσης μεταξύ του θεού του ήλιου (σώμα του λιονταριού) και του βασιλιά (ανθρώπινο κεφάλι ). Ανακαλύφθηκε το 1825 ανάμεσα στα ερείπια του Ναού του Αμουν στο Τάνις, είναι μια από τις μεγαλύτερες σφίγγες που δεν βρίσκονται στην Αίγυπτο.