Οι ευάλωτοι πρόεδροι και τα προεδρικά σκάνδαλα…

Γκάφες σε διηπειρωτικές τηλεοπτικές εμφανίσεις, σεξουαλικά σκάνδαλα, εκλογικές μικροπρέπειες και κρυφές ιδιαιτερότητες. Η δύσκολη ζωή, κάτω από τους προβολείς της δημοσιότητας, του πιο ισχυρού άντρα του πλανήτη: του ενοίκου του Λευκού Οίκου.

«Δε μου αρέσουν τα μπρόκολα». Το 1990 ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους (πατέρας) έκανε αυτή την αθώα εξομολόγηση σε ένα δημοσιογράφο. Αποτέλεσμα; Την επόμενη ημέρα οι καλλιεργητές της Καλιφόρνιας κατέλαβαν τον Λευκό Οίκο με εκατοντάδες καφάσια από μπρόκολα. Όμως ο Μπους δε θέλησε να κατεβάσει το κεφάλι μπροστά στην εισβολή αυτών των λαχανικών. «Αυτή είναι η τελευταία φορά που μιλάω για μπρόκολα. Δε μου άρεσαν από τότε που η μητέρα μου με υποχρέωνε να τα τρώω, όταν ήμουν μικρός. Εγώ είμαι ο πρόεδρος των ΗΠΑ και δε θα ξαναφάω ποτέ πια μπρόκολα!». Τα πράγματα εξελίχτηκαν πολύ χειρότερα για τον Οδυσσέα Γκραντ. Όταν έγραψε ότι αγαπούσε τα πούρα, του χάρισαν πάνω από 20.000, που του προκάλεσαν όγκο στο λάρυγγα και εξάρτηση από την κοκαΐνη, την οποία έπαιρνε για να καταπραΰνει τους πόνους…

Συζητήσεις στα κινεζικά
Δύσκολο το επάγγελμα του προέδρου των ΗΠΑ. Παρά τα προνόμια και το μισθό των 450.000 δολαρίων το χρόνο, η ζωή του πιο ισχυρού άντρα της Γης δεν είναι εύκολη. Βλέποντάς τον περιστοιχισμένο από άντρες ασφαλείας και φωτογράφους, η παραμικρή κίνηση και δήλωσή του έχει εθνική και, ορισμένες φορές, παγκόσμια απήχηση.
Δεν είναι τυχαίο που, για να διαφυλάξει την προσωπική ζωή του, ο πρόεδρος Χέρμπερτ Χούβερ μιλούσε με τη γυναίκα του στα κινεζικά, ενώ το ζεύγος Κούλιτζ επικοινωνούσε με χειρονομίες. Τέλειο για έναν πρόεδρο με παροιμιώδη επιφυλακτικότητα. «Αν δε μιλάς», έλεγε, «δε θα σου ζητήσουν να επαναλάβεις».

Αυτό το έμαθε με σκληρό τρόπο και ο Ρίτσαρντ Νίξον: οι συζητήσεις με τις οποίες προσπαθούσε να αποκρύψει τις άνομες δραστηριότητές του τον υποχρέωσαν –μοναδική περίπτωση για πρόεδρο– να παραιτηθεί.

Επίσης ο Μπιλ Κλίντον έπαιξε την καριέρα του κορόνα-γράμματα, όταν αρνήθηκε την παράνομη σχέση του με τη Μόνικα Λιουίνσκι.
Κατά τα άλλα, με τη σιωπή τους πολλοί πρόεδροι θα είχαν αποφύγει πολλές από τις ξακουστές γκάφες τους.

Μπουσισμός και γκάφες
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Τζορτζ Μπους, για τον οποίο ο δημοσιογράφος Τζέικομπ Βάισμπεργκ επινόησε τον όρο μπουσισμός, δηλαδή φράσεις του Μπους που χαρακτηρίζονται από γραμματικά, συντακτικά και λογικά λάθη. Αναφέρουμε ορισμένα μαργαριτάρια: «Οι εισαγωγές μας έρχονται όλο και περισσότερο από το εξωτερικό». «Ο Μαντέλα πέθανε, γιατί ο Σαντάμ σκότωσε όλους τους Μαντέλα». «Πιστεύω ότι ο πόλεμος είναι ένας επικίνδυνος τόπος».
Ακόμα και σε διπλωματικές συναντήσεις ο Μπους ήταν οδοστρωτήρας (της λογικής). Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2007, στη σύνοδο Apec (Οικονομικό Φόρουμ των χωρών Ασίας-Ειρηνικού) στην Αυστραλία, ο Μπους ευχαρίστησε τον Αυστραλό πρωθυπουργό που τον φιλοξένησε στον Opec (Οργανισμός εξαγωγών πετρελαιοπαραγωγών χωρών). Τα γέλια του κοινού ξύπνησαν τον Μπους, ο οποίος προσπάθησε να διορθώσει την γκάφα του, κάνοντας όμως μια νέα. «Συγγνώμη, με κάλεσε στη σύνοδο του Opec για το προσεχές έτος», είπε. Η Αυστραλία, βέβαια, δεν είναι μέλος του Opec.
Αλλά και ο πατέρας Μπους δεν ήταν καλύτερος. Το 1992 σε επίσκεψή του στην Καμπέρα (Αυστραλία) έκανε με το χέρι του το σήμα της νίκης «V», για να χαιρετίσει τους Αυστραλούς. Δημιουργήθηκε πανδαιμόνιο, καθώς αυτή η χειρονομία είναι προσβλητική για τους Αυστραλούς (σημαίνει ό,τι και η ανύψωση του μεσαίου δακτύλου για τους υπόλοιπους κατοίκους του πλανήτη). Όσο για τον Τζέραλντ Φορντ, έχει απαθανατιστεί από τους φωτογράφους σε άπειρες πτώσεις και τούμπες.
Πραγματικά, ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος λατρεύεται αλλά και κριτικάρεται ανηλεώς.

Γιος ερυθρόδερμης
Στην προεκλογική εκστρατεία του 1800, η επιτελική ομάδα του Τόμας Τζέφερσον κατηγόρησε τον αντίπαλο Τζον Άνταμς ότι είχε «ένα μισητό και ερμαφρόδιτο χαρακτήρα, χωρίς όμως τη δύναμη του άντρα, ούτε την ευαισθησία της γυναίκας». Η ομάδα του Άνταμς απάντησε λέγοντας για τον αντίπαλο ότι ήταν «γιος μιας μιγάδας ερυθρόδερμης, την οποία κατέστησε έγκυο ένας μιγάδας από τη Βιρτζίνια».

Νικητής των εκλογών αναδείχτηκε ο Τζέφερσον, ο οποίος δεν άργησε να πληρώσει για τα χτυπήματα κάτω από τη μέση κατά την προεκλογική εκστρατεία του. Κατά την πρώτη θητεία του, κυκλοφόρησε η φήμη ότι είχε σχέση με μια από τις σκλάβες του, τη Σάλι Χέμινγκς, με την οποία απέκτησε παιδιά που δεν αναγνωρίστηκαν. Ο Τζέφερσον αρνήθηκε τα πάντα, αλλά τα παιδιά της Σάλι ήταν οι μοναδικοί σκλάβοι που ο πρόεδρος απελευθέρωσε στη ζωή του. Η νομική διαφορά ανάμεσα στους απογόνους της Σάλι και του Τζέφερσον σύρθηκε στα δικαστήρια μέχρι το 1998, όταν το επιστημονικό περιοδικό Nature επιβεβαίωσε την κοινή καταγωγή των δύο οικογενειών με ένα τεστ DNA.

Οι «άτακτοι» πρόεδροι
Στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων παρήλασαν και άλλοι πρόεδροι εξαιτίας των ερωτικών περιπετειών τους. Από τις συζυγικές απιστίες του Τζον Κένεντι δε γλίτωσε ούτε η Τζάκι Κένεντι, η οποία προτιμούσε να τις αγνοεί και να ασχολείται με το σπίτι και τον κήπο. Η Μέιμι Αϊζενχάουερ, η οποία σε κάθε επίσημο δείπνο εμφανιζόταν ντυμένη στα ροζ, έγινε αλκοολική, όταν έμαθε για τη σχέση του συζύγου της με την οδηγό του, Κέι Σάμερσμπι.
Από τα σκοτεινά κουτσομπολιά δε γλίτωσαν ούτε τα ιερά τέρατα της αμερικανικής πολιτικής σκηνής. Ο Αμερικανός ψυχολόγος Κλάρενς Α. Τριπ (ακτιβιστής γκέι και ο ίδιος) υποστήριξε ότι ο Αβραάμ Λίνκολν ήταν ομοφυλόφιλος. Παρ’ όλο που ήταν παντρεμένος και είχε παιδιά, ο Λίνκολν κοιμόταν συχνά με τους στρατιώτες και απεικονιζόταν συχνά με συντροφιά ωραίων νεαρών, μεταξύ των οποίων οι δύο γραμματείς του, Τζον Νικολάι και Τζον Χέι.

Ο Τζέιμς Μπιουκάναν είχε επίσης τις ίδιες προτιμήσεις. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, συζούσε για χρόνια με τον πολιτικό Γουίλιαμ Ρούφους Κινγκ, ο οποίος βαπτίστηκε από το περιβάλλον του προέδρου ως «το έτερον ήμισυ», «μις Νάνσι» και «θεία Φάνσι».

Και οι Πρώτες Κυρίες (όρος που επινοήθηκε το 1877 για τη Λούσι Γουέρ Γουέμπ, σύζυγο του Ράδερφορντ Χέιζ) άφησαν τη σφραγίδα τους στο Λευκό Οίκο. Εκτός από τη φροντίδα της επίπλωσης του Λευκού Οίκου, εμπλούτισαν τους κήπους κατασκευάζοντας διάφορους τριανταφυλλώνες. Το 1969 η Λέιντι Μπερντ Τζόνσον θέλησε έναν κήπο για παιδιά. Σήμερα το νότιο τμήμα είναι έτσι κατασκευασμένο, ώστε να δέχεται 1.000 θεατές, για γεγονότα όπως τον παραδοσιακό αγώνα των αβγών του Πάσχα. Όμως οι κήποι του Λευκού Οίκου είναι ξακουστοί κυρίως για τα προεδρικά ζώα που φιλοξενούν, διάσημα και σεβαστά όσο και τα αφεντικά τους. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ πήρε μαζί του τη Φάλα, το λατρεμένο σκοτσέζικο τεριέ του, ακόμα και σε ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο στον Ατλαντικό Ωκεανό, για να υπογράψει τη συμφωνία της Χάρτας του Ατλαντικού με τον Ουίστον Τσόρτσιλ. Δεν είναι να απορεί κανείς που το άγαλμα της Φάλα τοποθετήθηκε πάνω στο μνήμα του αφεντικού της.

Η Χάιντι στη λιμουζίνα…
Αντίθετα, ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ τιμώρησε το αγαπημένο του λαγωνικό, Χάιντι, στέλνοντας το στο οικογενειακό σπίτι στο Γκέτισμπουργκ, επειδή είχε κάνει την ανάγκη του πάνω σε ένα πανάκριβο χαλί του Λευκού Οίκου. Όμως ένα βράδυ που ένιωθε μοναξιά την επανέφερε με μια λιμουζίνα.
Το γαλόπουλο Τζακ, αντίθετα, ήταν η αδυναμία του Ταντ, ενός από τα παιδιά του Αβραάμ Λίνκολν. Όταν την ημέρα των Ευχαριστιών ετοίμαζαν για την κατσαρόλα τον Τζακ, το αφεντικό του ικέτευσε για τη διάσωσή του. Έτσι σώθηκε ο Τζακ. Σε αυτό το επεισόδιο αποδίδεται η προέλευση της ετήσιας τελετής της «συγχώρησης της γαλοπούλας», κατά την οποία ο πρόεδρος δίνει χάρη σε μια γαλοπούλα, η οποία θα περάσει τη ζωή της ασφαλής σε μια φάρμα.

Προεδρικό αρκουδάκι
Ο Θίοντορ Ρούσβελτ, ο λεγόμενος Τέντι, κατά τη διάρκεια ενός ομαδικού κυνηγιού αρνήθηκε να πυροβολήσει ένα μικρό αρκουδάκι που, δεμένο σε ένα δέντρο, κινδύνευε από τα σκυλιά, και έδωσε εντολή να απελευθερωθεί. Την επόμενη ημέρα στις εφημερίδες το αρκουδάκι βαφτίστηκε Τέντι Μπέαρ και έτσι λανσαρίστηκαν τα ομώνυμα λούτρινα αρκουδάκια. Εξίσου διάσημοι οι δύο αετοί με το άσπρο κεφάλι του Τζέιμς Μπιουκάναν, ένδειξη τιμής στο αρπακτικό το οποίο από το 1782 είναι το εθνικό έμβλημα των ΗΠΑ. Αντίθετα, ο παπαγάλος του Άντριου Τζάκσον στην κηδεία του αφεντικού του απομακρύνθηκε, γιατί φωνασκούσε προφέροντας αισχρόλογα.

Πηγή: focus