Ο Μάριος Θεολόγης είναι φωτογράφος που ειδικεύεται στη διαφημιστική φωτογραφία και μένει στην Ελλάδα. Έχει κάνει πολλές επιτυχημένες και βραβευμένες διαφημιστικές εκστρατείες σε όλη την Ευρώπη. Πρόσφατο project του η φωτογράφηση της αθλήτριας του Μπάσκετ και της ξιφασκίας Γεωργία Καλτσή. Επισκεφτήκαμε το Math Studios για να του μιλήσουμε. Διαβάστε τι μας λέει για την καταπληκτική δουλειά του και γνωρίστε μέσα από αυτή την συνέντευξη ένα ξεχωριστό φωτογράφο!
1)Από πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να φωτογραφίζει και πότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβες ότι θέλεις να ασχοληθείς και επαγγελματικά με το χώρο της φωτογραφίας;
Χιλιάδες φωτο, χιλιάδες slides. Έπρεπε να δουλέψω, όμως , μια εικοσαετία πρώτα σαν εικονογράφος για να καταλήξω τα τελευταία 10 χρόνια στην φωτογραφία. Έπρεπε να κάνει τον κύκλο του το σχέδιο.
2)Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που θέλει να ξεκινήσει σήμερα να ασχολείται με τη φωτογραφία;
Να είναι ταπεινός και να δουλέψει πολύ πάνω στο φως. Αυτήν την στιγμή το επάγγελμα της φωτογραφίας είναι το περισσότερο επιθυμητό επάγγελμα. Δεκάδες χιλιάδες υποψήφιοι σε κατατακτήριες εξετάσεις στα κρατικά ιδρύματα για λίγες δεκάδες θέσεις.
Επίσης, να μάθει σχέδιο , άξονες , σημεία φυγής για να μπορέσει να ξεχωρίσει σε σχέση με το πλήθος του ανταγωνισμού. Όλοι μας έχουμε πια μια φωτογραφική μηχανή και όλοι μας είμαστε φωτογράφοι.
3)Τι είναι αυτό που αγαπάς και τι αυτό που μπορεί να σε κάνει να χάσεις την διάθεσή σου επάνω στη δουλειά;
Αγαπώ να δίνομαι, να ξοδεύω χρόνο, να μαθαίνω, να ματώνω πάνω στην δουλεία. Κάθε δουλεία να είναι ένα έναυσμα για μια καινούργια μάθηση.
Δεν αγαπώ την γκρίνια, τους τοξικούς ανθρώπους, τους ψωνισμένους, τους ξερόλες.
4)Ποιά ήταν η αρχική σκέψη πίσω από το project της φωτογράφησης με την αθλήτρια Γεωργία Καλτσή;
Η αρχική μας σκέψη ήταν να βρεθούμε να κάνουμε πορτραίτα, όχι γυμνά. Είχα διαβάσει συνεντεύξεις της, την παρακολουθούσα, με είχε γοητεύσει αυτή η δύναμη, αυτή η ενεργεία. Σε κάποια φάση την είδα live σε ένα εστιατόριο να υπάρχειτον χώρο, δυναμική, να κινείται με το αμαξίδιο σχεδόν χορευτικά σαν να μην υπάρχει βαρύτητα. Μετά από λίγες μέρες της έστειλα την πρόταση για πορτρέτο!
Αγαπώ να φωτογραφίζω ανθρώπους, να βρίσκομαι με ανθρώπους που με εμπνέουν, να συζητάμε, να κάνω την τέχνη μου και να τους καταθέτω ο, τι καλύτερο μπορώ. Σαν δώρο στον χρόνο, σαν αγρότης που σου δίνει με αγάπη κάτι από το μποστάνι του.
Δεν ήθελα να την φωτογραφίσω με το αμαξίδιο, ούτε ολόσωμη. Ήθελα μονό πορτραίτα, να κλέψω εικόνες από το βλέμμα να μπορέσω να καταγράψω το πνεύμα που δίνει ζωή στο σώμα. Όχι το σώμα. Από την αρχαιότητα τους ανθρώπους που μας ενέπνεαν για το πνεύμα τους αναπαριστούσαμε με προτομές, αυτούς που είχαν να καταθέσουν με το σώμα τους, τους βλέπαμε ολόσωμους.
Είχα ήδη, όμως, στημένη στο στούντιο αυτήν την πισίνα με το λευκό χρώμα. Κάναμε κάποια πορτραίτα και σχεδόν άμεσα η συνέχεια ήταν εκεί.
5) Θεωρείς ότι η αρχική σου σκέψη πέρασε 100% στο φωτογραφικό αποτέλεσμα του συγκεκριμένου project;
Το 100% είναι λίγο, δεν το πίστευα ποσό όμορφο αποτέλεσμα βγήκε. Αισθανόμουν δέος μπροστά στο μεγαλείο της συνεύρεσης, της ομορφιάς και της δύναμης. Και εγώ παρατηρητής έχοντας την τιμή να καταγράφω.
6) Θα ξανά έκανες μια φωτογράφιση μαζί;
Ανυπομονώ.
7) Τι σου αρέσει να φωτογραφίζεις περισσότερο;
Με σειρά προτεραιότητας: Γυμνά, πορτραίτα και διαφημίσεις. Τα γυμνά γιατί είναι κατάθεση στον χρόνο, στην απαθανάτιση της ομορφιάς, τα πορτραίτα γιατί είναι πόρτες για να αφουγκραστείς λίγο το είναι του αλλού και να το δώσεις προς τα έξω και την διαφήμιση για να μπορώ να ζήσω έμενα και την οικογένεια μου.
