Η ζωγραφική έχει γίνει πια ο πιο διαδεδομένος τρόπος καλλιτεχνικής έκφρασης στη Ιαπωνία. Οι δημιουργοί διαπρέπουν φτιάχνοντας αριστουργήματα. Γνωρίστε τους πιο σημαντικούς από αυτούς τους Ιάπωνες ζωγράφους…
Η ζωγραφική έχει υπάρξει ως ο πλέον προτιμητέος τρόπος καλλιτεχνικής έκφρασης στη Ιαπωνία σε σημείο που οι καλλιτέχνες στην Ιαπωνία έχουν αναπτύξει διάφορα είδη στυλ σε όλα αυτά τα χρόνια, στυλ που περιλαμβάνουν το sumi-e ( πλύση μελάνης) και το ukiyo-e (ένα είδος ξύλινων εκτυπώσεων για πίνακες ζωγραφικής) και αυτά τα στυλ είναι πασίγνωστα σε όλο τον κόσμο. Οι σχολές Kano και Rimpa κατέχουν τη θέση των περισσότερο επιφανών σχολών στην ιστορία της Ιαπωνικής ζωγραφικής, και από αυτά τα καλλιτεχνικά ρεύματα έχουν ξεχωρίσει πολλοί αξιόλογοι ζωγράφοι. Θα εξετάσουμε τους 10 περισσότερο γνωστούς ζωγράφους της Ιαπωνίας από τον Σουμπούν (Tensho Shubun), ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα, έως και τον Τακάσι Μουρακάμι( Takashi Murakami), ο οποίας εκπροσωπεί την εποχή μας.
10 Τένσο Σουμπούν (Tensho Shubun)
Άκμασε: Αρχές του 15ουΑιώνα
Ο Σουμπούν σπούδασε τους βίους των αρχόντων της Κινέζικης Δυναστείας όπως του Σία Γκάι και του Μα Γιούαν και άνοιξε το δρόμο για τους ζωγράφους προκειμένου να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και να υιοθετήσουν το Ιαπωνικό Στυλ. Αυτός θεωρείται ο πρωτοστάτης του sumi-e painting( πλύση μελάνης) ενώ παράλληλα προώθησε αυτό το στυλ έως ότου κατέστη το εθνικό στυλ εκείνης της χρονικής περιόδου. Υπήρξε δάσκαλος για πολλούς ξακουστούς καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένων των σπουδαίων Σεσσού και του Κανό Μασανόμπου, ο δε όντας ιδρυτής της σχολής εικαστικών τεχνών Κάνο. Ο πιο γνωστός πίνακας ζωγραφικής του Σουμπούν είναι Η Ανάγνωση σε ένα ¨Αλσος με Μπαμπού -Reading in a Bamboo Grove – το οποίο έχει διακηρυχθεί ως Εθνικό Κειμήλιο στην Ιαπωνία.
9 Tomioka Tessai Έζησε: 1837 – 1924
Ο Tessai ξεκίνησε την καλλιτεχνική του καριέρα ως εξασκούμενος του ιαπωνικού στυλ ζωγραφικής , το αποκαλούμενο bunjinga ή αλλιώς «literati painting” και υπήρξε ο τελευταίος προεξέχων καλλιτέχνης αυτού του ρεύματος. Αργότερα, ο Tessai έγινε υποστηρικτής του στυλ αυτών των ζωγραφιών των Nihonga οι οποίες ακολουθούσαν τις Ιαπωνικές τεχνικές και συμβατικούς κώδικες σε αντιδιαστολή με πολλούς άλλους καλλιτέχνες της χρονικής εκείνης περιόδου, οι οποίοι είχαν επηρεαστεί από το δυτικό στυλ ζωγραφικής. Ο Tessai καθιερώθηκε για τα έντονα χρώματα στα έργα του, τις τολμηρές πινελιές του και τις συνθέσεις του σε μεγάλη έκταση. Ο Tessai υπήρξε παραγωγικός καλλιτέχνης, ο οποίος δημιούργησε περίπου 20.000 πίνακες ζωγραφικής. ¨Ήταν δημοφιλής στην εποχή του αλλά άγγιξε το στάτους του εικονικού – αγιογραφικού καλλιτέχνη μονάχα μετά την αποχώρησή του από τη ζωή.
8 Τακάσι Μουρακάμι (Takashi Murakami) Γεννήθηκε: 1962
Ακόμη και όταν ήταν πολύ νέος, ο Μουρακάμι έτρεφε ανησυχίες για την κατάσταση της σύγχρονης τέχνης στην Ιαπωνία καθώς, όπως πίστευε, ήταν «μια βαθιά οικειοποίηση των Δυτικών τάσεων». O Μουρακάμι τόνισε ότι, σε αντίθεση με τη Δύση, οι καλλιτέχνες στην Ιαπωνία κάνουν χρήση επίπεδων, δυσδιάστατων εικόνων εδώ και αιώνες και συνεχίζουν να τις χρησιμοποιούν στο anime και στο manga, έως και τις μέρες μας. Αυτός επίσης πίστευε ότι μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει υπάρξει μικρή διαφοροποίηση ανάμεσα στην υψηλή και χαμηλή τέχνη στην Ιαπωνία. Ο Μουρακάμι συνδύασε τις αρχές που διέπουν τα έργα των παραδοσιακών Γιαπωνέζων καλλιτεχνών με την μετα-πολεμική ποπ κουλτούρα τους καταλήγοντας με το εικαστικό ρεύμα της superflat art. H Superflat έχει πλέον καταξιωθεί ως προεξέχων μετα- πολεμικό ρεύμα στην Ιαπωνία και ο Μουρακάμι αποτελεί πλέον τον πιο διάσημο ζωγράφο και γλύπτη στην Ιαπωνία του 21ου αιώνα, και θεωρείται εφάμιλλος του Αντι Γουόρχολ στην Ανατολή.
7 Ογκάτα Κόριν (Ogata Korin) Έζησε: 1658 – 1716
Ο Κόριν αποτέλεσε έναν από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους της Σχολής Rimpa. Τον διακατείχε πλήρης αδιαφορία για τον Νατουραλισμό και τις συμβατικότητες. Ο Κόριν έσπασε τα δεσμά με τις παράδοση και δημιούργησε ένα ορίτζιναλ, προσωπικό στυλ με απλές ιδεατές μορφές και χαρακτηριστικό, τολμηρό ιμπρεσιονισμό του. Ο Κόριν έγινε γνωστός για το καλό, διακοσμητικό γούστο του, το αίσθημα αγάπης προς τη φύση και την έμφαση του στα αφηρημένα, χρωματιστά μοτίβα. ¨Ολες αυτές οι ιδιότητες συνυπάρχουν στο πίνακά του, ο οποίος φέρει τον τίτλο « Κόκκινα και λευκά άνθη δαμάσκηνου» (Red and White Plum Blossoms).
6 Hasegawa Tohaku Έζησε: 1539 – 1610
Ιδρυτής της Σχολής Hasegawa για τους Ιάπωνες ζωγράφους, ο Tohaku αρχικά σπούδασε στη Σχολή Kano αλλά αργότερα δημιούργησε το δικό του ατομικό στυλ. Αυτός επίσης δέχτηκε την επιρροή από έργα του μάστερ Σεσσού(Sesshu Toyo), σε βαθμό που αυτό- αποκαλέστηκε ο πέμπτος διάδοχός του. Η αντιπαλότητά του με τον Κανό Eιτόκου( Kano Eitoku) είναι πασίγνωστη και μαζί οι δυό τους υπήρξαν οι σπουδαιότεροι ζωγράφοι της χρονικής περιόδου Azuchi-Momoyama. Στον Tohaku όλη η Ιαπωνία απονέμει εγκώμια αφού οι κομψοί και όμορφοι πίνακές του έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα με τα Γιαπωνέζικα κειμήλια.
5 Κιταγκάουα Ουταμάρο (Kitagawa Utamaro) ¨Εζησε: 1753 – 1806
¨Ενας από τους πιο διάσημους καλλιτέχνες του ukiyo-e (ένα είδος ξύλινων εκτυπώσεων και ζωγραφικής) όλων των εποχών. Ο Κιταγκάουα Ουταμάρο είναι γνωστός σε όλη την Ιαπωνία ως ζωγράφος που αποθανατίζει τα πιο ωραία και πιο ενθυμητικά πορτραίτα αισθησιακών γυναικών. Αυτός, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, αντικατοπτρίζει στα έργα του τις λεπτεπίλεπτες πτυχές τις προσωπικότητας και τις διαθέσεις γυναικών. Ο Ουταμάρο κατέστη γνωστός σε όλο τον κόσμο για τα έργα του και έχει ασκήσει επιρροή σε πολλούς καλλιτέχνες στο κίνημα του Ευρωπαϊκού Ιμπρεσιονισμού, ιδίως με τη χρήση που κάνει σε ό,τι αφορά τις πεποιθήσεις του και την έμφαση που που δίνει στο φώς και τη σκιά.
4 Tawaraya Sotatsu Δραστηριοποιήθηκε: Αρχές του 17ου αιώνα
Μαζί με τον Hon’ami Koetsu, ο Sotatsu είναι ο ιδρυτής της Σχολής Rimpa στην Ιαπωνική ζωγραφική. Εκτός από την πρωτοπόρα τεχνική του, την αποκαλούμενη tarashikomi στην οποία ρίχνουμε σταγόνα- σταγόνα ένα χρώμα πάνω σε κάποιο άλλο το οποίο είναι ακόμη νωπό- ο Sotatsu καλλιέργησε ένα αυθεντικό στυλ μονόχρωμης ζωγραφικής, στην οποία η μελάνη χρησιμοποιείται αισθητά ως όντας χρώμα .Τρία από τα έργα του Sotatsu έχουν μπει στη λίστα με τα Ιαπωνικά κειμήλια.
3 Κανό Ειτόκου (Kano Eitoku) Έζησε: 1543 – 1590
Η Σχολή Kano κυριάρχησε με το στυλ της στη ζωγραφική στην Ιαπωνία από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα και ο Κανό Ειτόκου ίσως και να αποτελεί τον πιο ξακουστό ζωγράφο της Σχολής αυτής. Στην εποχή του ήταν κατά πολύ δημοφιλής και είχε βρει πολλούς πλούσιους προστάτες και έτσι αυτός διατήρησε την ανωτερότητα στη Σχολή του. Το αριστούργημά του εξακολουθεί και είναι ένας πίνακας που απεικονίζει μια οθόνη με κυπαρίσσια όπου γίνεται αισθητή η ισχύς του στυλ Monoyama για το οποίο αυτός θεωρείται δημιουργός του.
2 Κατσουσίκα Χοκουσάι (Katsushika Hokusai) Έζησε: 1760 – 1849
¨Οντας ο σπουδαιότερος εξπέρ της τεχνικής ukiyo-e (ένα είδος ξύλινων εκτυπώσεων), ο Χοκουσάι έγινε γνωστός διεθνώς, ίσως περισσότερο από κάθε άλλον Ασιατικό καλλιτέχνη, και το αριστούργημά τουΤο μεγάλο Κύμα έξω από την Καναζάουα αποτελεί ίσως το πρόσωπο της Ιαπωνικής τέχνης ανά τον κόσμο. Γνωστός με περισσότερα από 30 ονόματα κατά τη διάρκεια της καριέρας του, οι περισσότερες συνεισφορές του Χοκουσάι στην Τέχνη έλαβαν χώρα στην ηλικία των 60, συμπεριλαμβανομένης της διάσημης σειράς έργων του Τριάντα έξι Θέες του Βουνού Φούτζι, οι οποίες αποθανατίζουν το άγιο αυτό βουνό σε διαφορετικές εποχές και καιρικές συνθήκες από ποικίλες γωνίες και αποστάσεις Τα έργα του Χοκουσάι έχουν ασκήσει επιρροή σε Ιμπρεσιονιστές και Μετα- Ιμπρεσιονιστές ζωγράφους στη Δύση από τον Ρενουάρ και τον Μονέ έως και τον Βαν Γκογκ.
1 Sesshu Toyo Έζησε: 1420 – 1506
Σεβάσμιος όχι μόνο στην Ιαπωνία αλλά και στην Κίνα, ο Σεσσού καταξιώθηκε ως ο καλύτερος οπαδός του στυλ sumi-e ( πλύση μελάνης), το οποίο δημιουργήθηκε από τον δάσκαλό του, Tensho Shubun. Παρόμοια με τον Tensho, o Σεσσού δέχτηκε τις επιρροές από τη σχολή ζωγραφικής Δυναστεία Σονγκ στην Κίνα αλλά αυτός την αναδημιούργησε και της προσέδωσε Ιαπωνική χροιά, όπως δηλαδή έκανε χρήση μεγαλύτερης αντίθεσης ανάμεσα στο φως και τη σκιά, πυκνότερες γραμμές και μια πιο επίπεδη χρήση του χώρου. Ακόμη και όταν ζούσε, ο Σεσσού αναδείχτηκε ως ο σπουδαιότερος ζωγράφος στην Ιαπωνία και η συνεισφορά του στην Ιαπωνική τέχνη ήταν τέτοια ώστε για αιώνες Γιαπωνέζοι καλλιτέχνες μιμούνται το στυλ του και έχουν επηρεαστεί από τα έργα του. Φημολογείται ότι όταν ο Σεσσού ήταν μαθητευόμενος είχε τιμωρηθεί για απειθαρχία και τον είχαν δέσει σε ένα κίονα και όταν οι δάσκαλοί του επέστρεψαν έμεινα έκπληκτοι αφού είδαν ένα ποντίκι κοντά στα πόδια του. Στην πραγματικότητα αυτό ήταν ένας πίνακας που είχε διαμορφωθεί από τα δάκρυα του Σεσσούν.
